slovník běloruský - Polský

беларуская мова - język polski

давяраць v polském:

1. ufać


Możesz mi zaufać. Nigdy cię nie zawiodę.
Mogę powiedziec mojej siostrze wszytko, ponieważ wiem, że moge jej ufać. Ona nigdy nie powie nikomu więcej.
Nie można jej ufać
Musisz mi zaufać.
ciężko zaufać komuś
Ona wie, że nie powinna mu ufać.
Problem w tym, czy można mu ufać, czy nie.
Musicie tylko ufać sobie wzajemnie.
Nie należy zbytnio ufać przewodnikom.
Jednym słowem, nie można mu ufać.
Nie wolno ufać ludziom, co nie dotrzymują przyrzeczeń.
Możesz ufać Johnowi. On Cie nigdy nie zawiedzie.
Powinieneś być mądrzejszy i mu nie ufać.