slovník Čeština - Polský

český jazyk - język polski

ponurý v polském:

1. ponury


Dlaczego zawsze jesteś taki ponury?
Był ponury i przygnębiony
Co za ponury dzień!
W rozpaczy rozejrzał się po ponurym, małym pokoju.
Cmentarz jest ponurym miejscem; Weterynarz raczej nie widzi szans na wyzdrowienie mojego kota.
Wydajesz się ponury, wszystko w porządku?
Ponura atmosfera, głos, twarz. Pogrzeb był ponurym wydarzeniem. Zostawiłem ich w ponurym nastroju.
Mam raczej ponury charakter.

Polský slovo „ponurý„(ponury) se zobrazí v sadách:

300 najważniejszych określeń po czesku 225 - 250