1. iść
Postanowiła iść.
Przystanął i zastanawiał się, w którą stronę ma iść.
Pracownik sklepu nie mógł iść na przyjęcie, bo nie skończył pracy.
Tą drogą nie jeżdżą autobusy, będziemy więc musieli iść.
Kiedy skończył jeść, znów zaczął iść.
Zamiast iść osobiście, wysłałem kogoś.
Chociaż wielokrotnie odmawiałem, powtarzał mi, że mam tam iść.
Nie kładź się teraz bo zaraz trzeba iść zrzucać/zrzucić siano z fury/wozu.
iść do domu/ na zakupy/ spać/ do szkoły/ do pracy
John zapytał Mary, czy nie chce po południu iść z nim na zakupy.
Jennifer jest bardzo zawiedziona odwołaniem koncertu. Bardzo chciała na niego iść.
Dobra, możesz iść do pracy, ale kto zajmie się dziećmi?
Musimy iść po schodach, bo winda jest zepsuta.
Nie jest dobrze, kiedy się wie, że coś nieprzyjemnego ma się zdarzyć, na przykład że masz iść do dentysty albo jechać do Francji.
Jeśli będziesz w Paryżu, będziesz mógł iść zwiedzić Luwr.
Polský slovo „at gå„(iść) se zobrazí v sadách:
Duński czasowniki2Czynności - Handlinger