alie v esperantu:

Ĝi estis mensogo.

Pensi kion ni ne sentas estas mensogo al ni mem, same kiel ni mensogas al aliaj kiam ni diras kion ni ne pensas.

Estas mensogo, kiun ni ne plu kredas.

Por vendisto mensogo estas necesa apogo.

La hieraŭa mensogo peze kuŝas sur lia konscienco.

La mensogo embarasis lin, kiam lia ĉefo malkovris la veron.

Kia estas la kialo de tiu mensogo?

Senrigarde ĉu ĝi estu mensogo aŭ la vero, mi ne kredos vin.

Io, kion oni aŭdas ne per propraj oreloj kaj ne vidas per propraj okuloj, povus esti vera. Povas tamen esti mensogo.

Kiel ajn rapidas la mensogo, ja kuratingos ĝin la vero.

Mensogo malproksimen ne kondukas.

Kaŝu kiom vi povos, mensogo sin elŝovos.

La opinio, ke japaninoj estas humilaj kaj ĉiam obeas la edzojn, estas mensogo.

Ŝia rido estis mensogo kaŝanta ŝian malĝojon.

Ĉiu frazo nun en Tatoeba estas mensogo, speciale tiu ĉi.