obstinate v esperantu:

Li estas obstina en siaj opinioj.

Li estas obstina homo.

Ĉiuj ideoj, kiuj estas ludontaj gravan rolon en la historio de la homaro, havas ĉiam tiun saman egalan sorton: kiam ili ekaperas, la samtempuloj renkontas ilin ne sole kun rimarkinde obstina malkonfido, sed eĉ kun ia neklarigebla malamikeco.

Mi ne supozis ke li estas tiel obstina.

Li estas obstina kiel azeno.

Ŝi estas obstina.

Li ja estis tre obstina, sed aliflanke fidinda.

Schopenhauer estis obstina pesimisto.

Obstina kiel kapro.

Eĉ azen' obstina stumblon ne ripetas; je la dua paso ĝi evite tretas.

Mi neniam komprenis, kial lia sinteno estis tiom obstina.

Mia patro estas tro obstina por agnoski siajn kulpojn.

Via argumento ne estas pli konvinka ol tiu de mia obstina patro.

Ŝi estas obstina knabino.

Li estas la plej obstina infano, kiun mi iam vidis.