sun v esperantu:

La suno subiris.

Estis ankoraŭ sufiĉe varmega, malgraŭ ke la suno staris jam malalte.

Post vetero malbela lumas suno plej hela.

Mi scias, ke ne veras, sed ja ŝajnas, ke la Suno turniĝas ĉirkaŭ la Tero.

Ombrelo povas protekti nin kontraŭ kaj pluvo kaj suno.

Tiel agrablis sidi sur la herbo sub la printempa suno.

Nur ke la suno faru unu ĉielarkon !

Nikolas celas diri, ke la latinigo de la cirila alfabeto tiel belas kiel la suno brulanta la okulojn, kiam oni alrigardas ĝin.

Ili ĉiutage mortigis lamaon por feliĉigi la dion Suno.

Ni admiras la lunon pro ĝia lumado, sed estas la suno, kiu briligas lin per siaj radioj.

Kiel la Dio de Shinto, tiu estas de Dio de Suno, Dio de luno kaj eĉ malnovaj arboj havas iliajn Diojn.

Kio pli utilas, la suno aŭ la luno? Kompreneble la luno ĉar ĝi radias, kiam mallumas, dum la suno radias nur kiam lumas.

Tolaĵoj plej bone sekiĝas sur tolaĵoŝnuro en la suno.

Vidataj de sur la Tero, la Suno kaj la Luno havas la saman ŝajnan grandecon.

Malgraŭ la suno kiu disradiis oni devis detranĉi la spikojn.