1. wstać
Parę minut później jestem gotowa, aby wstać.
Usiadłem, ale oni powiedzieli mi żeby wstać.
Staruszka upadła i nie mogła wstać.
Kazano mu wstać, więc powoli to zrobił.
Usiłowała wstać.
Jutro rano musisz wstać wcześnie.
Pacjentowi pozwolono wstać.
On musi jutro wcześnie wstać.
Muszę wstać wcześnie rano. Zadzwonisz do mnie o szóstej?
Pomógł starszej pani wstać z miejsca.
Jeszcze tydzień i będzie mógł wstać i chodzić.
Polský slovo „起きる„(wstać) se zobrazí v sadách:
Życie codzienne