slovník latina - Polský

latine - język polski

clamo v polském:

1. krzyczeć krzyczeć


Wystraszyli się i zaczęli krzyczeć.
Przestańcie krzyczeć!
Peter będzie krzyczeć bardzo głośno, jeśli zobaczy tego pająka!
Nie musisz krzyczeć! Słyszę Cię!
Dzieci moich sąsiadów nigdy nie przestają krzyczeć
Zaczynam krzyczeć.
Jestem tak wściekła, że chciałabym krzyczeć i rozwalać wszystko dokoła.
Trzeba krzyczeć przeciw niesprawiedliwości.
nie ma potrzeby krzyczeć, słyszę cię dobrze
Przestań krzyczeć, słyszę cię
Było tak głośno, że musiałem krzyczeć, żeby zostać usłyszanym.
W bibliotece nie wolno krzyczeć.
Nie trzeba krzyczeć, nie jestem głuchy.
krzyczeć na
Nie ma potrzeby tak krzyczeć.

Polský slovo „clamo„(krzyczeć) se zobrazí v sadách:

łacina pk lectio 1-3

2. Krzyczę Krzyczę



3. płakać płakać


Dorośnij i przestań płakać!
Sonja nie powinna płakać.
Nie wiem, czy śmiać się, czy płakać.
Zaczęła płakać.
Zobaczywszy jego twarz, zaczęła płakać.
Chciałem płakać jak mała dziewczynka.
Zamknęła dziecko w pokoju, aż przestało płakać.
Kiedy usłyszałem tę wiadomość, chciałem płakać.
Nie wiem, czy mam płakać, czy śmiać się.
Pozostaje tylko płakać.
płakać ze smutku
Nie chciałem sprawić, że będziesz płakać.
Ten mały chłopiec przewrócił się i zaczął płakać.
Nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem.
Często zdarza mi się płakać.

4. wołać nawoływać wołać nawoływać



Polský slovo „clamo„(wołać nawoływać) se zobrazí v sadách:

Łacina słówka