slovník holandský - Polský

Nederlands, Vlaams - język polski

opstandig v polském:

1. buntowniczy


Oni wyglądali na złych i niemal buntowniczych.
On miał bardzo buntowniczy pogląd na świat, odrzucał wszystkie normy społeczne.

Polský slovo „opstandig„(buntowniczy) se zobrazí v sadách:

uiterlijk an karakter
cechy charakteru