oto v esperantu:

Jen mizero.

Jen finfine ni interkonatiĝas! Mi longe atendis tiun ĉi momenton.

Jen mia vizitkarto. Bonvolu telefoni al mi, kiam ajn vi havos plian informon, diris la raportisto.

Iru rekte malsupren laŭ la strato, kaj kiam vi pasos la semaforon, jen vi alvenis.

Jen li, modeste vestita alilandulo, metas sian projekton al la favora trarigardo de lia reĝa moŝto, la reĝo de Portugalujo.

De nenio fontis la alternativa nenio aŭ io. Tiel ke de nenio oni havas jam du kaj ke inter nenio, io kaj du, ni jen jam provizitaj de tri. Tiel la malsimpleco fontis de nenio kaj iras ĉiam kreskanta sen necesigi, por tion fari, dian intencon.

Ĉu ĉinoj estas bonkoraj kaj gastamaj? Jen bonega demando. Verdire, mi ne scias, ankoraŭ neniu kuraĝis alparoli min.

Tiutempe bicikloj populariĝis kaj, jen kaj jen, estis nelertaj komencantoj, kiuj koliziis kun homoj kaj trarompis iliajn heĝojn.

Jen vi vidas sensencan fibonaĉaĵon kalkulilokontrolite dektrisilabetkonsistfinaĵohavantan.

Kiam vi parolas la ŝanhajan kun via patrino, mi komprenas nur jen kaj jen vorton, mi do ne kapablas kune konversacii.

Jen instruo de Sŭami Praĝnjanpad : "Vi vivas ne en la mondo, vi vivas en via mondo".

Necerta, al kiu svatiĝanto ŝi volis edziniĝi, la princino ŝanceliĝis, dirante jen tiun, jen alian.