przyjemność v esperantu:

Kia plezuro!

Mi kun plezuro tradukus ĉion ĉi, sed mi ne scipovas la nederlandan.

Ŝi kun plezuro revenus al la tempo de sia adoleskanteco.

Ne, mi ne suferas astmon, mi ĝemas pro plezuro!

La plezuro havi ne valoras la penon akiri.

Ĉu vi veturis eksterlanden pro aferoj aŭ por plezuro?

Jes, vi pravas; ne estas pli dolĉa plezuro ol surprizi homon donante al li pli ol li esperis.

Plezuro estas peko, kaj iufoje peko estas plezuro.

Antaŭ ĉio zorgu oficon, -- plezuro atendos sian vicon.

Ŝia plezuro estis tiom granda, ke ŝi ekdancis.

La plej granda plezuro, kiun mi konas, estas fari bonaĵon kaŝe, kiu poste estos malkovrita hazarde.

Je tiu sama horo en apuda ĉambro aro da gejunuloj trinkante la vinon, kiu estas la suko de la plezuro, kantis tiun konatan rekantaĵon: "en subtegmento ja bonas je dudekjara aĝo".

Plezuro en amo nur momenton daŭras, doloro en amo tutan vivon daŭras.

Konsentite! Vi stiros la novan aŭton. — "Kun plezuro!"

Tiu maljunulo, kiu kalkulas oron kaj argenton, estas avarulo. Admiru tiun maljunan frenezulon, kun kiom da plezuro li rigardadas siajn riĉaĵojn; li ne povas satiĝi per ĝi.