2 rozdział

 0    32 kartičky    prawoznawstwo
stáhnout mp3 Vytisknout hrát zkontrolovat se
 
otázka język polski odpověď język polski
proces powstawania prawa
začněte se učit
złożony proces społeczny w rezultacie którego kształtują się albo zostają ukształtowane normy prawne o określonej treści obowiązujące w określonej grupie społecznej.
fakty prawotwórcze
začněte se učit
fakty tworzące prawo
rodzaje faktów prawotwórczych
začněte se učit
1. Stanowienie 2. umowa 3. kształtowanie się prawa zwyczajowego 4. precedens prawotwórczy.
źródła prawa
začněte se učit
są to zarówno fakty prawo tworzące (np stanowienie ustawy) oraz rezultaty tych faktów (ustawy)
źródła poznania prawa
začněte se učit
oznacza każdy dokument lub inną formę przekazu z których czerpiemy informację o prawie.(np. komentarz do ustawy)
prawo zwyczajowe
začněte se učit
Jego kształtowanie się jest długotrwałe i skomplikowane. W społeczności musi wykształcić się powszechnie akceptowany w niej zwyczaj postępowania w określony sposób i przekonanie, że postępowanie to jest wyznaczone przez jakąś wiążącą normę (zwyczajową).
norma prawa zwyczajowego
začněte se učit
norma zwyczajowa staje się normą prawa zwyczajowego gdy jakiś organ państwa (np. sąd) rozstrzygając jakąś konkretną sprawę uczyni podstawą tego rozstrzygnięcia normę zwyczajową.
akt uznania normy (usankcjonowanie zwyczaju)
začněte se učit
czynność podjęcia przez organ państwa decyzji na podstawie normy zwyczajowej
zwyczaje
začněte se učit
naleźy odróżnić je od prawa zwyczajowego. Są to powszechne nawyki określonego zachowania w określonych sytuacjach, które wykształcily się w jakiejś grupie społecznej i nie są uznawane przez organy państwa za wiążące
kompetencja prawotwórcza (prawodawcza)
začněte se učit
upoważnienie do stanowienia prawa przyznawane na ogół przez akty normatywne najwyższej rangi (konstytucje)
stanowienie prawa (np. stanowienie ustawy przez parlament)
začněte se učit
to czynność konwencjonalna kompetentnego organu państwa poprzez którą organ ów "żąda" aby normy o ukształtowanej przez niego treści były realizowane. Jest to zatem akt kreujący normy prawne.
współtanowienie prawa
začněte se učit
jest to szczególny przypadek stanowienia prawa który polega na tym że akt stanowienia jest dokonywany przez co najmniej dwa podmioty. (np. dwóch ministrów z których każdy jest wyposażony w kompetencje prawotwórcze.
umowa
začněte se učit
umowa v polském
w odróżnieniu od aktów stanowienia jako fakt prawotwórczy jest czynnością co najmniej dwustronną (podmioty zawierające umowę to strony), poprzez którą strony uczestniczące w umowie ustalają wiążące je normy generalne i abstrakcyjne.
krótka definicja umowy
začněte se učit
jest to akt kreujący normy prawne i charakteryzuje się tym, że twórca tych norm jest zarazem ich adresatem.
precedens prawotwórczy
začněte se učit
fakt prawotwórczy polegający na tym że jakiś organ państwa rozstrzyga określoną trudną sprawę, mimo że w obowiązującym systemie prawa brak jest podstaw do rozstrzygnięcia lub też podstawy te są niedostatecznie określone.
opinie uczonych prawników (tzw. doktryna prawnicza czy jurysprudencja)
začněte se učit
nie są uznawane za oficjalne źródło prawa, choć niewątpliwie wywierają istotny wpływ na jego tworzenie i interpretację. (były uważane za fakty prawotwórcze np. w staroż Rzymie)
pisane źródła prawa
začněte se učit
zalicza sie do nich stanowienie i umowę.
niepisane źródła prawa
začněte se učit
kształtowanie się prawa zwyczajowego i precedens prawotwórczy.
Co określa kto jest upoważniony tworzyć prawo (np. parlament)
začněte se učit
Normy prawne. - określają zakres spraw które można regulować aktem normatywnym danego rodzaju, wyznaczają formy w jakich prawo może być tworzone (np. ustawa), regulują przebieg procesu prawodawczego.
Zamknięty system źródeł prawa w aspekcie podmiotowym lub przedmiotowym.
začněte se učit
jeżeli w danym państwie prawo może być tworzone jedynie w formach wskazanych w konstytucji lub jedynie przez podmioty, które konstytucja do tego upoważnia.
Prawodawstwo autorytarne
začněte se učit
Prawodawca autorytarny tworzy normy prawne, żąda ich realizowania, a posłuch dla nich wymusza siła.
Prawodawstwo demokratyczne
začněte se učit
Obowiązują określone stosunkowo szczegółowe reguły tworzenia prawa oraz funkcjonują instytucje powołane do tego, by kontrolować, czy reguły te są respektowane (sądownictwo konstytucyjne)
przebieg procesu prawodawczego
začněte se učit
przygotowanie projektów aktów normatywnych oraz procedurę ich uchwalania, a także ogłaszanie ustanowionych aktów.
Faza przygotowawcza procesu prawodawczego
začněte se učit
rozpoczyna się od podjęcia przez określ. podmiot zamysłu by uregul. prawnie jakąś dziedzine spraw i obejmuje
Faza przygotowawcza procesu prawodawczego c.d
začněte se učit
przygotowanie projektu a. norm, uzgod. go z różnymi podmiotami, jego krytyczną analizę oraz podjęcie decyzji o przedłożeniu projektu organowi, który ma kompetencje do jego ustanowienia.
Instytucje uczestniczące w procesie prawodawczym
začněte se učit
a) instytucja której rolą jest inicjowanie prac prawodawczych b) instytucje przygotowującą projekt c) instytucja której powierza się zadanie
Fazy prac prawodawczych
začněte se učit
Faza przygotowawcza oraz konwencjonalny akt stanowienia czy zawarcie umowy. Przy czym obie te fazy są współcześni uregulowane przez obowiązujące normy prawne.
Prawodawca faktyczny (prawodawca w ujęciu socjologicznym)
začněte se učit
ludzie uczestniczący w procesie przygotowania i stanowienia aktów normatywnych oraz wywierających rzeczywisty wpływ na ukształtowanie treści tych aktów i nadanie im określonego kształtu redakcyjnego.
Prawodawca formalny (należy go odróżnić od prawodawcy w sensie socjologicznym
začněte se učit
podmiot wyposażony w kompetencje prawodawcze (parlament, rząd, minister) i dokonujący konwencjonalnego aktu stanowienia, choć sam nie prowadzi wszystkich prac przygotowawczych (np. rząd nie redaguje tekstu rozporządzanie choć go uchwala)
Prawodawca
začněte se učit
różni ludzie i ich zespoły: politycy, eksperci, legislatorzy(prawnicy przygotowani do opracowywania tekstów prawnych).
prawo inicjatywy ustawodawczej
začněte se učit
rozumie się przez to kompetencje pewnych podmiotów (w RP np. Rady Ministrów) do dokonania czynności polegającej na przedłożeniu kompetentnemu organowi państwa projektu ustawy z takim skutkiem prawnym że
prawo inicjatywy ustawodawczej cg dalszy
začněte se učit
organ ten jest zobowiązany do rozpatrzenia przedłożonego projektu i podjęcia decyzji w sprawie jego ustanowienia albo odrzucenia.

Chcete-li přidat komentář, musíte se přihlásit.