biologia - dział IV tkanki roślinne

4  2    42 kartičky    gabrielahomecka
stáhnout mp3 Vytisknout hrát zkontrolovat se
 
otázka język polski odpověď język polski
Rodzaje tkanek roślinnych
začněte se učit
tkanki twórcze i tkanki stałe
Tkanki twórcze
začněte se učit
umożliwiają rośliną wzrost, znajdujące się na obu końcach rośliny tworzą stożki wzrostu umożliwiające wzrost na długość; znajdujące się wewnątrz łodygi i korzenia- przyrost na grubość
Tkanki stałe dzielimy na:
začněte se učit
okrywające, miękiszowe, przewodzące i wzmacniające
Tkanki okrywające
začněte se učit
tworzą zewnętrzną warstwę rośliny, chronią przed drobnymi uszkodzeniami i wnikaniem drobnoustrojów. Należy do nich skórka pędu i skórka korzenia, u roślin drzewiastych szybko zastępowana jest korkiem który chroni wnętrze rośliny przed uszkodzeniami
Tkanki miękiszowe są obecne we wszystkich organach roślinywypełniają wolne przestrzenie między innymi tkankami,
začněte se učit
w zależności od miejsca różnią się budową i funkcjami; w płatkach-zawiera barwniki, wabiące owady, w liściach i zielonych łodygach-ma dużo chloroplastów -wytwarza pokarm, w bulwach magazynuje substancje
Tkanki przewodzące
začněte se učit
łyko i drewno, ich kkomórki są długie łączą się w cienkie rurki, które biegną wzdłuż korzenia i łodygi i rozgałęziają się w liściach, pełnią funkcje transportowe
Drewno
začněte se učit
jest zbudowane z długich pustych komórek, które nie mają ścian poprzecznych, transportują wodę i sole mineralne z korzeni do innych części rośliny, jego wewnętrzna warstwa daje drzewom sztywność i wytrzymałość
Łyko
začněte se učit
składa się z długich komórek których sciany poprzeczne mają liczne otwory i przypominają sita, transportują substancje pokarmowe z liści do pozostałych części rośliny
Tkanki wzmacniające
začněte se učit
ich funkcją jest ochrona rożliny przed złamaniem, zgnieceniem lub rozerwaniem, nadają roślinom sztywność twordość i elastyczność, gdyż ich komórki mają zgrubiałe ściany komórkowe
Korzeń
začněte se učit
organ podziemny, jego podstawowe funkcje to utrzymywanie rośliny w podłożu i pobieranie z gleby wody i soli mineralnych
W korzeniu wyróżniamy kilka odcinków
začněte se učit
nazywanych strefami korzenia, z których każda ma swoje zadania
Strefa korzeni bocznych
začněte se učit
utrzymuje roślinę w podłożu, w tej strefie z korzenia głównego wyrastają krótsze i cieńsze korzenie boczne
Strefa włośnikowa
začněte se učit
umożliwia intensywne pobieranie wody i soli mineralnych, w tej strefie komórki wytwarzają włośniki, które zwiększają powierzchnią wchłaniania
Strefa wydłużania
začněte se učit
miejsce, w którym następuje wzrost rośliny na długość, w tej sterfie komórki nie dzielą się, a jedynie powiększają swoje rozmiary
Strefa stożka wzrostu
začněte se učit
umożliwia wzrost korzenia na długość, w tej strefie występują komórki tkanki twórczej, które stale się dzielą
System korzeniowy
začněte se učit
to zespół wszystkich korzeni wytwarzanych przez roślinę. Rośliny w zależności od gatunków mają systemy korzeniowe palowe lub wiązkowe.
System palowy
začněte se učit
tworzy pojedyńczy gruby korzeń, z którego wyrastają znacznie krótsze i cieńsze korzenie boczne, występuje m.in. u mniszka lekarskiego
System wiązkowy
začněte se učit
występuje pęk cienkich korzeni o podobnej długości, które nazywamy korzeniami przybyszowymi, które z pędu rośliny, zazwyczaj z łodygi, niekiedy z liści, występuje m.in. u traw
Przekształcenia korzeni
začněte se učit
u niektórych roślin korzenie pełnią dodatkowe funkcje
Korzenie spichrzowe
začněte se učit
magazynują substancje pokarmowe, które umożliwiają roślinie przetrwanie zimy i wypuszczenie wiosną nowych pędów, np. marchewka, buraki, ziemniaki
Korzenie podporowe
začněte se učit
wyrastają z dolnej części łodygi i wrastają w podłoże podpierając roślinę ze wszystkich stron, np. kukurydza
Korzenie czepne
začněte se učit
są cienkie i mogą wrastać w różne zagłębienia, przymocowyją roślinę do gałęźi, pni drzew, skał, murów np. bluszcz
Ssawki
začněte se učit
występują u roślin pasożytniczych, pobierają wode i sole mineralne z organizmu żywiciela, np. jemioła
Pęd
začněte se učit
zwykle nadziemna część rośliny zbudowana z łodygi i liści a u niektórych roślin również z kwiatów i owoców. Część roślin wykształca również pędy roślinne np. cebule.
Funkcje łodygi
začněte se učit
1. utrzymywanie liści, kwiatów i owoców 2. przewodzenie wody i soli mineralnych od korzeni w górę rośliny 3. przewodzenie substancji pokarmowych z liści do pozostałych organów rośliny
Budowa łodygi
začněte se učit
1. pęk wierzchołkowy odpowiada za wzrost na długość jego główną częścią jest stożek wzrostu 2. węzły- zgrubiałe miejsca, z których wyrastają liście 3. międzywęźla-bezlistne odcinki między węzłami
Budowa wewnętrzna łodygi
začněte se učit
1. warstwa zewnętrzna- skórka pędu z aparatami szparkowymi 2. tkanka wzmacniająca 3. tkanka miękiszowa 4. tkanka przewodząca- łyko i drewno oddzielone tkanką twórczą umożliwiającą przyrost na grubość
Rozmnażanie wegetatywne
začněte se učit
rozmnażanie bezpłciowe, w którym z kawałków pędu lub korzeni powstaje nowy organizm, nowa roślina jest taka sama jak ta, z której powstała.
Bulwy
začněte se učit
krótkie silnie zgrubiałe łodygi podziemne, które gromadzą substancje pokarmowe potrzebne do przetrwania zimy. Nowe rośliny wyrastają z nich wiosną z zagłębień nazywanych oczkami
Kłącza
začněte se učit
występują miedzy innymi u imbiru są to łodygi podziemne gromadzące substancje pokarmowe wiosną z ich węzłów wyrastają nowe rośliny
Łodygi czepne
začněte se učit
występują m. in u winorośli są wiotkie i cienkie owijają się wokół podpór co umożliwia roślinom wzrost w kierunku światła wysoko nad ziemią
Rozłogi
začněte se učit
występują np. u truskawki są to cienkie odgałęzienia dolnej części pędu, które płożą się po ziemi, służą do rozmnażania wegetatywnego, wyrastają z nich nowe rośliny, które po pewnym czasie oddzielają się od rośliny rodzicielskiej
Funkcje liścia
začněte se učit
1. wytwarzanie substancji pokarmowych podczas fotosyntezy 2. wymiana gazowa- transport dwutlenku węgla i tlenu między rośliną a jej otoczeniem 3. parowanie wody z rośliny
Budowa liścia ogonkowego (np. u mięty)
začněte se učit
1. blaszka liściowa, jest płaska i cienka dzięki czemu liśc może pochłaniać duże ilości światła porzebnego do fotosyntezy; ogonka liściowego, który ustawia blaszkę tak, aby dotarło do niej jak najwięcej światła; i nasady liścia, która łączy liśc z łodygą
Liść siedzący
začněte se učit
nie ma ogonka liściowego, np. u tulipana
Ze względu na liczę blaszek liściowych wyróżniamy
začněte se učit
liście pojedyncze, które mają jedną blaszkę liściową (np. lipa) i złożone, które składają się z kilku blaszek liściowych osadzonych na wspólnym ogonku (np. kasztanowiec)
Budowa wewnętrzna liścia
začněte se učit
zewnętrzną warstwą liścia jest skurka pędu, w której występują aparaty szparkowe przeważnie usytuowane w spodniej części liścia; wnętrze wypełnione jest tkanką miękiszową zawierającą liczne chloroplasty
Przekształcenia liści
začněte se učit
1. liście czepne 2. liscie szpichlowe 3. ciernie 4. liście pułapkowe
Liście czepne
začněte se učit
występują np. u grochu. Są one niezwykle giętke mogą więc owijać się dookoła podpór, dzięki temu pęd rośliny pnie się do góry
Liście spichlowe
začněte se učit
występują np. u cebuli zwyczajnej. Są one duże i mięsiste, poniewż gromadzą substancje pokarmowe potrzebne roślinie do przetrwania zimy
Ciernie
začněte se učit
u wielu roślin żyjących w środowiskach suchych np. u kaktusów. Są one twarde, sztywne i ostre. Dzięki temu odstraszają zwierzęta roślinożetne i skutecznie ograniczają parowanie wody.
Liście pułapkowe
začněte se učit
występują u roślin mięożernych, np. u dzbanecznika. Umożliwiają one chwytaniwe i trawienie drobnych zwierząt, głównie owadów, które stają sie dla roślin źródłem azotu

Chcete-li přidat komentář, musíte se přihlásit.