otázka | odpověď | |||
---|---|---|---|---|
C 7
|
||||
Th 13
|
||||
L 7
|
||||
S 3
|
||||
Cy 20-23
|
||||
lekko spłaszczone, łuk dobrzuszny węższy niż dogrzbietowy
|
||||
guzek dogrzbietowy słabo zaznaczony, guzek dobrzuszny niewielki, wyraźnie odcinający się od otoczenia
|
||||
ustawione poziomo i wystające na boki, przez co dół kręgu szczytowego jest płytki; na brzegu doczaszkowym skrzydła obecne wcięcie skrzydłowe
|
||||
wcięcie skrzydłowe
|
||||
przyśrodkowo od wcięcia skrzydłowego
|
||||
bliżej brzegu doogonowego (niż otwór kręgowy boczny)
|
||||
na stronie wewnętrznej łuku dobrzusznego, słabo zarysowany
|
||||
głębokie
|
||||
najdłuższy spośród kręgów szyjnych; przyczynia się do tego jego wydłużony ząb; grzebień dobrzuszny w części środkowej zanika
|
||||
cylindryczny, lekko uniesiony ku górze
|
||||
ma postać pionowej, wydłużonej blaszki o zarysie przypominającym kontury starożytnego hełmu; jego zasięg doczaszkowy wystaje na wysokość wierzchołka zęba, a doogonowy znajduje się na wysokości końca doogonowego kręgu
|
||||
nie, jest on zastąpiony przez głębokie wcięcie kręgowe doczaszkowe
|
||||
długość trzonów zmniejsza się stopniowo ku tyłowi; końce doogonowe lekko wklęsłe, a doczaszkowe lekko wypukłe; grzebień dobrzuszny i wyrostki kolczyste stopniowo ku tyłowi zyskują na wyrazistości
|
||||
wyrostki kolczyste
|
||||
na wyrostkach stawowych doogonowych
|
||||
przyjmują postać podłużnie ustawionych listewek kostnych, przy czym ich końce doczaszkowe odpowiadają wyrostkom żebrowym, a doogonowe – wyrostkom poprzecznym
|
||||
przyjmuje postać szerokiej płytki ustawionej w płaszczyźnie strzałkowej
|
||||
długie łuki kręgów powodują, że przestrzenie międzykręgowe są wąskie
|
||||
pozbawiony wyrostka żebrowego; wyrostek poprzeczny dobrze wykształcony; wcięcia kręgowe doczaszkowe i doogonowe głębokie a w wyniku ich zespolenia powstają otwory międzykręgowe; wyraźne wyrostki suteczkowate na wyrostkach stawowych doogonowych
|
||||
krótkie trzony, płaskie końce doczaszkowy i doogonowy, na trzonach ostatnich kręgów pojawiają się grzebienie dobrzuszne
|
||||
lepiej wykształcone na kręgach przednich, stopniowo ku tyłowi stają się coraz płytsze; na ostatnich 3-4 kręgach brak dołków żebrowych doogonowych i dołków żebrowych wyrostków poprzecznych
|
||||
na pierwszych 6-7 kręgach pochylone lekko ku tyłowi i prawie jednakowej wysokości, na dalszych kręgach stopniowo maleją; ich obwodowe końce guzkowato zgrubiałe (brak zgrubień u kota)
|
||||
kręg piersiowy X
|
||||
płaskie
|
||||
wyrostki dodatkowe
|
||||
wcięcia kręgowe doczaszkowe znacznie głębsze od doogonowych
|
||||
długie łuki kręgów sprawiają, że przestrzenie międzyłukowe są wąskie
|
||||
trzony kręgów stopniowo zyskują na długości aż po kręg przedostatni; końce doczaszkowe i doogonowe trzonów spłaszczone; na ostatnich kręgach pojawia się wyraźny grzebień dobrzuszny
|
||||
ulegają spłaszczeniu i ograniczają poszerzający się ku tyłowi kanał kręgowy; Przestrzenie międzyłukowe ciasne, jedynie przestrzeń lędźwiowo-krzyżowa jest szeroka
|
||||
płaskie, o ostrych krawędziach, pochylone ku przodowi, wyraźniejsze u kota niż u psa; zyskują na wysokości w miarę przesuwania się ku tyłowi; wyrostek kolczysty kręgu przedostatniego lub ostatniego ustawiony pionowo
|
||||
skierowany skośnie w dół i ku przodowi; u psa obwodowe końce blaszkowate I szerokie, u kota zaostrzone
|
||||
mają płaskie powierzchnię; na wyrostkach stawowych doczaszkowych znajdują się wyrostki suteczkowate; wyrostki dodatkowe dobrze rozwinięte na kręgach przednich, maleją w miarę przesuwania się ku tyłowi
|
||||
wąskie, powstające z nich otwory międzykręgowe również wąskie
|
||||
bardzo krótka; proces zespolenia wyrostków ojczystych jest wyraźne u psa, a mniej wyraźny u kota
|
||||
dobrze rozwinięte wyrostki stawowe doczaszkowe I kręgu krzyżowego; obecne wyrostki stawowe doogonowe na kręgu ostatnim; wyrostki stawowe pozostałych kręgów krzyżowych w stanie szczątkowym jako guzowate wyniosłości na częściach bocznych kości krzyżowej
|
||||
wyrostki poprzeczne dwóch początkowych kręgów
|
||||
bardzo wąski
|
||||
występują w różnej liczbie, zależnie od rasy; 4 początkowe kręgi stosunkowo krótkie i zachowują jeszcze cechy kręgów przeciętnych, kręgi V-X ulegają stopniowemu wydłużeniu, od kręgu V zaczyna się proces likwidacji łuków
|
||||
Są to pozostałości po łukach, które ograniczają z boków rynienkę stanowiącą przedłużenie kanału kręgowego; występują prawie do ostatnich kręgów ogonowych
|
||||
wyrostki naczyniowe, które mogą tworzyć łuki naczyniowe
|