Conjugación del verbo regular 'poner' en español en pretérito anterior de indicativo

 0    10 kartičky    nedostatek
stáhnout mp3 Vytisknout hrát zkontrolovat se
 
otázka español odpověď español
yo [poner]
1. persona singular, pretérito anterior, indicativo
začněte se učit
yo hube puesto
tú [poner]
2. persona singular, pretérito anterior, indicativo
začněte se učit
tú hubiste puesto
él [poner]
3. persona singular, pretérito anterior, indicativo
začněte se učit
él hubo puesto
ella [poner]
3. persona singular, pretérito anterior, indicativo
začněte se učit
ella hubo puesto
Usted [poner]
3. persona singular, pretérito anterior, indicativo
začněte se učit
Usted hubo puesto
nosotros [poner]
1. persona plural, pretérito anterior, indicativo
začněte se učit
nosotros hubimos puesto
vosotros [poner]
2. persona plural, pretérito anterior, indicativo
začněte se učit
vosotros hubisteis puesto
ellos [poner]
3. persona plural, pretérito anterior, indicativo
začněte se učit
ellos hubieron puesto
ellas [poner]
3. persona plural, pretérito anterior, indicativo
začněte se učit
ellas hubieron puesto
Ustedes [poner]
3. persona plural, pretérito anterior, indicativo
začněte se učit
Ustedes hubieron puesto

Chcete-li přidat komentář, musíte se přihlásit.