otázka |
odpověď |
začněte se učit
|
|
trzeba dalej wymienić i po łacinie
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
Badanie stanu obecnego - część ogólna začněte se učit
|
|
|
|
|
Badanie stanu obecnego - część szczegółowa, začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
Podsumowanie wyników badania začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
wymienić co po kolei bierze sie pod uwagę začněte se učit
|
|
gatunek, płeć, maść, wiek, rasa, wielkość (wzrost i ciężar), użytkowość
|
|
|
začněte se učit
|
|
wiąże się ze skłonnością do zapadania na niektóre choroby zakaźne, np.
|
|
|
začněte se učit
|
|
nosacizna, morzyska i zołzy
|
|
|
začněte se učit
|
|
niestrawności, kwasica, zasadowica, wzdęcia, przeładowanie żwacza i zaraza płucna
|
|
|
začněte se učit
|
|
różyca wikłana przez E. rusiopathiae i pomór
|
|
|
začněte se učit
|
|
FIV, katar koci, syndrom urologiczny u kastratów
|
|
|
začněte se učit
|
|
parwowirozę, nosówkę i leptospirozę
|
|
|
w leczeniu i przy wyborze leków należy mieć na uwadze začněte se učit
|
|
zwiększoną wrażliwość zwierząt na niektóre leki
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
kotów i małych mięsożernych začněte se učit
|
|
|
|
|
co nie może być podawane przeżuwaczom doustnie začněte se učit
|
|
preparaty nasercowe, zawierające związki naparstnicy
|
|
|
co nie może być podawane koniom začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
głównie patologie rozrodu
|
|
|
začněte se učit
|
|
patologia ciąży, porodu i laktacji
|
|
|
začněte se učit
|
|
syndrom urologiczny kotów i nowotwory gruczołu krokowego
|
|
|
začněte se učit
|
|
przepukliny pachwinowe mogą stać się przyczyną morzysk
|
|
|
začněte se učit
|
|
zatrzymanie kamieni w cewce moczowej może powodować utrudnienia w oddawaniu moczu.
|
|
|
začněte se učit
|
|
o zachowaniu ostrożności przy badaniu i leczeniu ciężarnych samic oraz o krótszej samiczej cewce moczowej, co predysponuje do zakażeń dróg moczowych,
|
|
|
začněte se učit
|
|
na niektóre choroby skóry i alergie, związane z rasą,
|
|
|
začněte se učit
|
|
może wskazywać na rasy, z jakich składa się dane zwierzę
|
|
|
začněte se učit
|
|
może być związane z głuchotą i skłonnością do atopii
|
|
|
začněte se učit
|
|
o zapadania nma wpływ na skłonność zwierzęcia da choroby, np. u młodych zwierząt występuje krzywica, u koni zołzy, u psów - nosówka
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
ma wpływ na odporność zwierzęcia,
|
|
|
začněte se učit
|
|
są odporne na wąglik (antrax)
|
|
|
začněte se učit
|
|
zesztywnienie odcinka lędźwiowego kręgosłupa, co w dalszym rozwoju choroby prowadzi do porażenia nerwowego, wywołując paraliż kończyn tylnych, brak czucia w kończynach oraz upośledzenie funkcjonowania mięśni zwieraczy odbytu i pęcherza moczowego).
|
|
|
začněte se učit
|
|
są bardziej podatne na nosówkę, niż psy nierasowe
|
|
|
Wielkość (wzrost i ciężar) začněte se učit
|
|
należy brać je pod uwagę podczas dawkowania leków
|
|
|
Wysokość w kłębie u bydła i koni? začněte se učit
|
|
daje nam informacje, czy rozwój zwierzęcia jest prawidłowy,
|
|
|
začněte se učit
|
|
niektóre typy użytkowe są bardziej podatne na niektóre choroby
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
choroby układu krążenia, niewydolność lewokomorowa
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
wiadomości dotyczące chorego zwierzęcia, zebrane przed właściwym badaniem klinicznym. Zadaniem wywiadu jest zebranie informacji, które mogą być wykorzystane do ustalenia przyczyny choroby, jej przebiegu i leczenia
|
|
|
Wywiad składa się z 2 części: začněte se učit
|
|
danych o warunkach życia zwierzęcia do czasu wystąpienia choroby (anamnesis vitae) i danych o chorobie (anamnesis morbi).
|
|
|
Wywiad o warunkach życia ma na celu ustalenie: začněte se učit
|
|
• Pochodzenie zwierzęcia • Warunki utrzymania i pielęgnacji, np. oświetlenie, wentylacja, ściółka, czyszczenie, ruch na powietrzu • Warunki żywienia i pojenia • Sposób użytkowania • Historia szczepień
|
|
|
Wywiad o chorobie obejmuje: začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
Jak długo zwierzę choruje? W jakich okolicznościach zachorowało? Czy zwierzę chorowało już z podobnymi objawami? - Daje wyobrażenie o czasie trwania choroby, czy choroba jest ostra czy przewlekła, czy daje nawroty
|
|
|
• Czy choruje jedno lub więcej zwierząt w stadzie? začněte se učit
|
|
Ma to znaczenie w przypadku chorób zakaźnych
|
|
|
• Czy chorowało rodzeństwo lub rodzice? začněte se učit
|
|
Ma to znaczenie w przypadku chorób dziedzicznych, np. cukrzyca, wnętrostwo, dysplazja,
|
|
|
• Zaobserwowane objawy choroby začněte se učit
|
|
• Zaobserwowane objawy choroby
|
|
|
• Czy zwierzę było leczone u innego lekarza? začněte se učit
|
|
- Daje to informacje o stosowanych lekach, ich dawce, co ma szczególne znaczenie w przypadku udzielania pomocy przez osoby niekompetentne.
|
|
|
III Badanie stanu ogólnego začněte se učit
|
|
III Badanie stanu ogólnego
|
|
|
• Budowa ciała (structura) začněte se učit
|
|
są to wzajemne proporcje kości, stawów, mięśni, ścięgien, linia kręgosłupa i układ kończyn. Budowa może być silna, średnia lub słaba
|
|
|
Przy słabej budowie ciała można dodać zaobserwowane odejścia od normy, np. začněte se učit
|
|
o Grzbiet karpiowaty (kyphosis) - wygięty ku górze o Grzbiet łęgowaty (lordosis) - wygięty w dół o Skrzywienie boczne (scoliosis) o Garb (gibbus) - deformacja głównie kręgów piersiowych,
|
|
|
• Stan odżywienia (conditio) začněte se učit
|
|
daje wyobrażenie o tym, czy procesy przemiany materii przebiegają prawidłowo i czy zwierzę otrzymuje karmę pełnowartościową i w odpowiedniej ilości. Stan odżywienia określamy przez oglądanie i omacywanie.
|
|
|
začněte se učit
|
|
szczeg. uwagę na tułów, czy doły przylędźwiowe i skroniowe są wypełnione mięśniami, czy widoczne są żebra, guzy biodrowe i wyrostki kolczyste kręgów. Stopień odżywienia określamy w skali BCS od 1 do 9. Jego wartość prawidłowa dla psów wynosi 4-5/9.
|
|
|
začněte se učit
|
|
ogląda się i omacuje głównie oczodoły, grzebień łopatki, żebra i guzy biodrowe.
|
|
|
začněte se učit
|
|
ogląda się długie mięśnie grzbietu, mięśnie udowe, pośladkowe i łokciowe.
|
|
|
W celu sprawdzenia grubości tkanki podskórnej začněte se učit
|
|
należy omacać mostek, fałd kolanowy i nasadę ogona
|
|
|
Ze stanem odżywienia związane jest začněte se učit
|
|
wychudzenie (inanitio) i otyłość (obesitas
|
|
|
z czym zwiazane wychudzenie lub otyłość? začněte se učit
|
|
która może być wywołana czynnikami genetycznymi i chorobowymi (np. cukrzyca u psów i kotów, niedoczynność tarczycy, kastracje) lub nieprawidłowym żywieniem.
|
|
|
začněte se učit
|
|
niewidocznymi żebrami, syndromem tłustej wątroby u drobiu, brakiem talii, pokładami tłuszczu w okolicy lędźwiowej i ogonowej oraz zaokrąglonym brzuchem.
|
|
|
Wychudzenie może być spowodowane czynnikami zewnętrznymi začněte se učit
|
|
brak lub niemożność pobrania pokarmu) lub wewnętrznymi (zespoły złego wchłaniania i trawienia) i doprowadzić może do wyniszczenia (charłactwo - cachexio).
|
|
|
• Stan utrzymania (wygląd zewnętrzny) začněte se učit
|
|
badanie przeprowadzamy przez oglądanie, omacywanie, oglądanie stanu sierści, pazurów, kopyt, grzywy i zębów i określamy go jako bardzo dobry, dobry, mierny lub zły.
|
|
|
začněte se učit
|
|
Stan bardzo dobry występuje u zwierząt luksusowych w hodowli zarodowej i sportowej, zaś stan dobry jest dla zwierzęcia najlepszy. Zły stan utrzymania przy prawidłowej pielęgnacji może być spowodowany chorobą,
|
|
|
začněte se učit
|
|
jest to szybkość i stopień reakcji na różne bodźce zewnętrzne, przyjmowane przez zwierzę za pomocą narządów zmysłów.
|
|
|
začněte se učit
|
|
4 rodzaje temperamentu zwierząt:
|
|
|
začněte se učit
|
|
przewaga procesów pobudzania nad procesami hamowania w korze mózgowej; u koni manifestuje się silną pobudliwością i gwałtownością, przez co są one nieprzydatne w pracy)
|
|
|
začněte se učit
|
|
(cechuje się silnymi procesami pobudzania i hamowania, stałością i dokładnością odruchów warunkowych i dużą dzielnością w pracy; takie konie są najcenniejsze)
|
|
|
začněte se učit
|
|
(silne, lecz mało aktywne procesy hamowania i pobudzania)
|
|
|
začněte se učit
|
|
słabe procesy hamowania i pobudzania).
|
|
|
z czym związany jest rodzaj temperamentu začněte se učit
|
|
Rodzaj temperamentu zwierzęcia związany jest z jego gatunkiem, rasą i typem konstytucjonalnym, np. konie sportowe (arabskie, angielskie) mają żywy temperament, zaś konie zimnokrwiste - spokojny,
|
|
|
začněte se učit
|
|
zespół odziedziczonych cech wrodzonych, nabytych, morfologicznych i czynnościowych osobnika, warunkujących sposób jego reagowania na bodźce zewnętrzne. Obecnie według Dursta wyróżnia się 3 typy:
|
|
|
o Typ oddechowy (typus respiratorius začněte se učit
|
|
wąska klatka piersiowa, lekka i wąska głowa, cienka szyja, długie kończyny. Bydło typu oddechowego cechuje się dużą mlecznością i skłonnością do zachorowań na gruźlicę. Przykłady: chart, bydło mleczne, konie wyścigowe
|
|
|
o Typ trawienny (typus digestorius) začněte se učit
|
|
- krótka i szeroka klatka piersiowa, duży brzuch, mocne kończyny, krótka szyja, duża głowa. Bydło takie wykazuje tendencję do tycia, więc nadaje się na opas. Zwierzęta takie narażone są na schorzenia przewodu pokarmowego i układu krążenia,
|
|
|
o Typ mięśniowy (typus muscularis) začněte se učit
|
|
mocna głowa, szeroka klatka piersiowa, dobrze rozwinięte mięśnie zadu i kończyn. Zwierzęta takie narażone są na schorzenia układu mięśniowego i nerwowego, np. bydło stepowe, boksery, dogi, mastiffy
|
|
|
• Zachowanie się zwierzęcia - obejmuje: začněte se učit
|
|
pozycję i postawę ciała, przyjmowanie pokarmu i wody, przytomność, wyraz twarzy, spojrzenie, głos, chód i sposób poruszania się, ruchy poniewolne
|
|
|
začněte se učit
|
|
pozycja jest to położenie linii kręgosłupa zwierzęcia w stosunku do podłoża (może być stojąca, siedząca lub leżąca)
|
|
|
začněte se učit
|
|
postawa jest to wzajemny stosunek części ciała, czyli ułożenie linii grzbietu i szyi do kończyn oraz kończyn do osi ciała (może być prawidłowa lub nieprawidłowa)
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
trofoalergeny uwalniają histaminę, która powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych miazgi rogu kopytowego, co sprawia że koń z bólu stoi nieruchomo
|
|
|
začněte se učit
|
|
przy morzysku konie przyjmują postawę wahadłową (przednie kopyta daleko z przodu, zaś tylne daleko z tyłu) lub leżą na grzbiecie (podobnie jak przy zapiaszczeniu okrężnicy małej)
|
|
|
o Ostre rozszerzenie żołądka začněte se učit
|
|
(acuta dilatatio ventriculi) - koń przyjmuje pozycję siedzącego psa
|
|
|
začněte se učit
|
|
konie stoją z szeroko rozstawionymi kończynami i wyciągniętą głową, grzbiet mają wyprostowany, zaś ogon uniesiony
|
|
|
o Przy urazowym zapaleniu osierdzia u krów začněte se učit
|
|
na skutek przedostania się ciał obcych do przewodu pokarmowego krowy odczuwa ona bolesność w III - V p. m, co sprawia że odstawia ona łokcie na bok (objaw patogomiczny),
|
|
|
o Porażenie wiotkie kończyn tylnych začněte se učit
|
|
występuje u małych zwierząt przy przerwaniu ciągłości kręgosłupa. Przyjmują one wówczas pozycję foki.
|
|
|
Przyjmowanie pokarmu i wody začněte se učit
|
|
podczas chorób obserwuje się zaburzenia pobierania pokarmu i wody, np. przy wściekliźnie psy zjadają przedmioty niejadalne, wzmożone pragnienie występuje w gorączce, cukrzycy, ketozie i moczówce prostej, a także przy ropomaciczu u suk
|
|
|
začněte se učit
|
|
(zachowana, zmniejszona, zniesiona, zwiększona, np. przy chorobach układu nerwowego)
|
|
|
začněte se učit
|
|
żywy lub spokojny). Możliwe zmiany wyrazu twarzy to: stan agonalny/twarz Hipokratesa (facies Hippocraticus - błyszczące oczy, wyostrzone rysy), grymas sardoniczny (risus sardonicus obserwowany podczas tężca u koni), krzyż śmierci (zapaść)
|
|
|
začněte se učit
|
|
głos ochrypły może występować przy zapaleniu krtani, zaś ochrypłe szczekanie stanowi objaw wścieklizny,
|
|
|
Chód i sposób poruszania się začněte se učit
|
|
daje możliwość wykrycia kulawizny, chwiejności, niedowładu lub bezwładu kończyn,
|
|
|
začněte se učit
|
|
są to ruchy niezależne od woli zwierzęcia, występujące przy chorobach OUN:
|
|
|
Ruchy poniewolne jakie to začněte se učit
|
|
parcie do przodu, do tyłu, obrót wokół własnej osi, ruchy menażowe, obrotowe, wedrowanie
|
|
|
IV. BADANIE TEMPETATURY WEWN začněte se učit
|
|
Mierzenie temperatury ciała (thermometria)
|
|
|
Mierzenie temperatury ciała začněte se učit
|
|
jest jedną z najbardziej obiektywnych metod badania klinicznego, gdyż jej wszelkie odchylenia od normy są ważnym objawem chorobowym. W praktyce weterynaryjnej mierzenie temperatury ciała przeprowadza się w każdym przypadku chorobowym,
|
|
|
Temperaturę mierzy się u zwierząt w začněte se učit
|
|
odbycie, a u ptaków w kloace, gdyż w tych miejscach temperatura jest najbardziej stała.
|
|
|
Przy ocenie temperatury należy wziąć pod uwagę začněte se učit
|
|
płeć (SAMCE wyższa), stan fizjologiczny (ciąża), wiek (młode mają wyższą temperaturę), rasę (większe mają niższą), temperament, porę dnia, warunki środowiska i miejsce pomiaru (w pochwie jest o kilka dziesiątych wyższa, niż w odbytnicy).
|
|
|
Fizjologiczne wartości temperatury ciała: začněte se učit
|
|
Fizjologiczne wartości temperatury ciała:
|
|
|
začněte se učit
|
|
psy małe szczenięta (38,6- 39,3 ), - psy małe dorosłe (38,5- 39 ), - psy średnie szczenięta (38,3- 39,1 ), - psy średnie dorosłe (38 - 38,6 ), - psy duże szczenięta (38,2- 39 ), - psy duże dorosłe (37,4- 38,3 ),
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
ponad 5 lat - 37,5- 38 - źrebięta w pierwszych dniach życia- do 39,3, - źrebięta i młode konie do 5 lat- 37,5- 38,5,
|
|
|
začněte se učit
|
|
• Bydło (37,5-39) - cielęta- 38,5- 40,5, - bydło młode do roku- 38,5- 40, - bydło powyżej roku- 38- 39,
|
|
|
začněte se učit
|
|
38 - 40), prosięta – 39- 40,5
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
(1-1,5 stopnia) w zależności od pory dnia. Najniższa temperatura ciała występuje w godzinach nocnych do 6 rano. Pierwsze maksimum występuje między 6 a 9 rano, drugie minimum między 10 a 16, zaś temperatura najwyższa występuje między 16 a 19.
|
|
|
Kiedy Zjawisko odwrotne (wahania temp) začněte se učit
|
|
obserwuje się w przebiegu gruźlicy, kiedy temperatura poranna jest wyższa, niż wieczorna (typus inversus). Zaliczana jest do podziału ze względu na czynnik wywołujący.
|
|
|
Pomiaru temperatury można dokonywać przy użyciu: začněte se učit
|
|
termometru rtęciowego (najwyższą wartość osiąga po około 1 minucie, zaś po wyjęciu słupek rtęci nie opada), termometru spirytusowego, elektronicznego, termisioru (badanie temperatury skóry).
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
to reakcja adaptacyjna fizjologicznie sprawnych ośrodków termoregulacji i zespołu podporządkowanych im mechanizmów obwodowych na działanie czynników gorączkotwórczych.
|
|
|
Gorączka występuje z reguły pod wpływem začněte se učit
|
|
czynników zakaźnych (septycznych), chociaż gorączka może wystąpić też na tle niezakaźnym (aseptyczna), spowodowana rozpadem obumarłych elementów komórkowych i tkankowych (pooperacyjnie, złamania kości, krwotoki wew, poród, wysiłek mięśniowy).
|
|
|
wzrost temperatury może wystąpić też na skutek začněte se učit
|
|
bodźców nerwowych pochodzenia centralnego lub obwodowego (neurozy, silne bóle)
|
|
|
začněte se učit
|
|
objawów nieswoistych, spośród których najważniejsze są:
|
|
|
začněte se učit
|
|
• Podwyższona temperatura wewnętrzna, • Przyspieszenie tętna i oddechu, • Upośledzenie lub brak łaknienia, często wzmożone pragnienie, • Przekrwienie błon śluzowych, • Zmniejszenie ilości oddawanego moczu (oliguria),
|
|
|
začněte se učit
|
|
• Zwiększenie ciężaru właściwego moczu i lepkości, białkomocz, • Zmiana odczynowości moczu o Zwierzęta trawożerne fizjologicznie mają mocz zasadowy (w patologii kwaśny) o Mięsożerne - kwaśny (w patologii zasadowy) o Wszystkożerne - obojętny
|
|
|
začněte se učit
|
|
• Nierównomiernie rozłożona ciepłota skóry • Dysproteinemia - zachwianie wzajemnych proporcji między IgG a albuminami (spadek syntezy albumin w wątrobie) • Przyspieszenie OB (szybkość opadu zależy od stosunku albumin do globulin) • Leukocytoza
|
|
|
Typy gorączki w zależności od začněte se učit
|
|
stopnia podwyższenia temperatury ciała:
|
|
|
začněte se učit
|
|
podwyższenie temperatury ciała o 0,2- 0,5 stopnia,
|
|
|
začněte se učit
|
|
podwyższenie temperatury o 1-1,5 stopnia,
|
|
|
začněte se učit
|
|
podwyżowca szenie temperatury powyżej 1,5 stopnia. Towarzyszy chorobom zakaźnym, np. nosówce psów, odoskrzelowemu zapaleniu płuc, zołzom u koni - Streptococcus equi), różyca i pomór świń, wąglik i księgosusz u bydła)
|
|
|
W zależności od czasu trwania wyróżniamy: začněte se učit
|
|
W zależności od czasu trwania wyróżniamy:
|
|
|
začněte se učit
|
|
febris ephemera) - trwa do 3 dni. Występuje często u bydła po podaniu szczepionek i surowic odpornościowych, a także przy zaburzeniach trawienia,
|
|
|
začněte se učit
|
|
febris acuta) - może ciągnąć się nawet do miesiąca. Występuje np. w krupowym zapaleniu płuc, nosaciznie, niedokrwistości zakaźnej, nosówce psów,
|
|
|
začněte se učit
|
|
(febris chronica) - może ciągnąć się miesiącami. Zdarza się przy malarii, gruźlicy, niedokrwistości zakaźnej.
|
|
|
W zależności od wahań dobowych temperatury: začněte se učit
|
|
W zależności od wahań dobowych temperatury:
|
|
|
začněte se učit
|
|
(febris continua) - wysoka temperatura z niewielkimi wahaniami dobowymi, nieprzekraczającymi 1 stopnia. Występuje w ciężkich schorzeniach o charakterze posocznicowym, np. wąglik, różyca, wągry, krupowe zapalenie płuc u koni,
|
|
|
začněte se učit
|
|
febris remittens) - cechuje się znacznymi wahaniami dobowymi od 1 do 2 stopni, jednak nigdy nieobniżającymi się do granic fizjologicznych. Jest to najczęściej spotykany typ gorączki w chorobach zakaźnych, wikłanych przez paciorkowce i gronkowce,
|
|
|
začněte se učit
|
|
febris hectica) - gorączka, w której temperatura z bardzo wysokiej obniża się poniżej granic normy. Podczas niej następuje nasilony katabolizm, a zwierzę po kilku tygodniach ulega wyniszczeniu, np. przy gruźlicy,
|
|
|
• Gorączka przerywana (febris intermittens) začněte se učit
|
|
obj się krótkimi skokami temperatury występującymi na przemian z okresami bezgorączkowymi. Każdy napad gorączki rozpoczyna się silnymi dreszczami i kończy obfitymi potami. W najbardziej typowej formie występuje przy niedokrwistości zakaźnej u koni
|
|
|
začněte se učit
|
|
(febris reccurens) - objawia się występowaniem kolejnych okresów wysokiej gorączki i okresów bezgorączkowych, trwających kilka dni (dłużej, niż przy przerywanej).
|
|
|
začněte se učit
|
|
(apyrexia) trwa zwykle 6-8 dni. Występuje przy chorobach pasożytniczych krwi, np. malaria, babeszjoza, borelioza, gruźlica, nosacizna
|
|
|
začněte se učit
|
|
febris atypica) - wyróżnia się nieprawidłowymi wahaniami dobowymi i nieokreślonym czasem trwania. Występuje przy zołzach, krupowym zapaleniu płuc, nosaciznie i pomorze świń.
|
|
|
Typy gorączki ze względu na czynnik wywołujący: začněte se učit
|
|
Typy gorączki ze względu na czynnik wywołujący:
|
|
|
začněte se učit
|
|
związana z działaniem pirogenów. Może być zewnątrzustrojowa (bakterie i wirusy) lub wewnątrzustrojowa (zatrucia i toksyny)
|
|
|
začněte se učit
|
|
powstaje bez zadziałania czynnika zakaźnego, np. w wyniku uszkodzenia tkanek po urazach czy oparzeniach, np. podczas porodu, silnego wysiłku mięśniowego, w wyniku złamań kości, gorączka pooperacyjna,
|
|
|
začněte se učit
|
|
temperatura ciała utrzymuje się w granicach normy, mimo wyraźnych objawów gorączki. Występuje u starszych zwierząt
|
|
|
začněte se učit
|
|
występuje, gdy w organizmie zachodzi wchłanianie płynów, • Gorączka alergiczna
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
• Gorączka na skutek podawania substancji pobudzającej začněte se učit
|
|
zachodzi w celu pobudzenia układu siateczkowo- śródbłonkowego (cytokiny prozapalne)
|
|
|
W przebiegu gorączki wyróżnia się začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
(stadium incrementi) - obejmuje okres narastania temperatury do szczytu i pojawienie się objawów swoistych dla gorączki,
|
|
|
začněte se učit
|
|
(stadium fastigii) - zbiega się z okresem, w którym występują wszystkie objawy typowe dla gorączki. Jest to czas największego nasilenia choroby,
|
|
|
začněte se učit
|
|
(stadium decrementi) - może cechować się szybkim lub litycznym przebiegiem. Szybki spadek temperatury (crisis) objawia się silnymi potami, spowolnieniem tętna i oddechów. Przy tym rodzaju spadku może nastąpić zjawisko przełomu rzekomego
|
|
|
zjawisko przełomu rzekomego začněte se učit
|
|
(pseudokryzysu pseudocrisis), polegające na nagłym wzroście ciepłoty wewnętrznej po lekkim spadku. Jest to objaw niekorzystny, świadczący o powikłaniach
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
spadek temperatury wewnętrznej poniżej wartości fizjologicznej. W ocenie hipotermii należy zachować ostrożność i nie zapominać o błędach techn., jakie mogą być popełnione, np. niedomykanie odbytu, wprowadzenie termometru do mas kałowych
|
|
|
začněte se učit
|
|
• Obniżenie temperatury o 1 stopień poniżej normy
|
|
|
začněte se učit
|
|
Obserwuje się ją u zwierząt starych przy niskich temperaturach otoczenia, u koni wyniszczonych, po silnych krwotokach, a także pod wpływem działania środków nasennych i przeciwgorączkowych.
|
|
|
zapaścią średniego stopnia začněte se učit
|
|
Obniżenie temperatury o 2 stopnie
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
Zapaść od kryzysu różni się začněte se učit
|
|
dużym spadkiem temp, ochłodzeniem powierzchni ciała, osłabieniem czynności serca, ogólnym osłabieniem. Skóra w zapaści jest chłodna, pokryta lepkim potem, błony śluzowe są zasinione, występuje drżenie kończyn, tętno jest przyspieszone, ale słabe
|
|
|
krzyż śmierci” (crux mortis), začněte se učit
|
|
W stanach agonalnych występuje tzw., krzyż śmierci” (crux mortis), w którym spadek temperatury krzyżuje się ze wzrostem oddechów i tętna
|
|
|
Hipertermia niegorączkowa začněte se učit
|
|
udar cieplny, udar słoneczny
|
|
|
začněte se učit
|
|
(siriasis) - jest to czynnościowe przeciążenie ośrodka termoregulacji spowodowane zmniejszoną utratą ciepła podczas wysokiej temperatury otoczenia i dużej wilgotności. Wzrost temperatury ciała powiązany jest z drgawkami, wymiotami i apatią.
|
|
|
začněte se učit
|
|
(insolatio) - jest to reakcja organizmu na działanie promieni słonecznych, podczas której (oprócz zmniejszonej utraty ciepła) dochodzi do wchłaniania promieniowania. Najbardziej narażone są na nie zwierzęta bez okrywy włosowej, np. świnie,
|
|
|
začněte se učit
|
|
ętno jest to falisty ruch tętnic, powstający w momencie wyrzutu krwi i przenoszący się na obwód. Jakość tętna zależy od siły skurczu lewej komory, ilości krwi w naczyniach i napięcia ich ścian
|
|
|
začněte se učit
|
|
wieku, wielkości zwierzęcia, płci (u samic jest częstsze), od wysiłku, temperamentu i stanu fizjologicznego.
|
|
|
Na falę tętna mają wpływ: začněte se učit
|
|
• Częstość tętna - zależy od pobudzeń w węźle zatokowym i następowego skurczu serca • Objętość wyrzutowa serca i szybkość wyrzutu krwi • Elastyczność naczyń krwionośnych • Opory na obwodzie
|
|
|
Ze względu na liczbę skurczów wyróżniamy: začněte se učit
|
|
• Tętno przyspieszone (pulsus frequens),• Tętno zwolnione (pulsus rarus)
|
|
|
začněte se učit
|
|
powyżej wartości referencyjnych. Tętno takie związane jest z podwyższeniem temperatury ciała, a także powstaje na skutek działania substancji toksycznych na receptory serca. Obserwuje się je w chorobach zakaźnych i pasożytniczych krwi, z gorączką
|
|
|
začněte se učit
|
|
Obserwuje się je w chorobach zakaźnych i pasożytniczych krwi, przebiegających z podwyższeniem temperatury ciała, a także w niewydolności układy krążenia, przy ciężkich schorzeniach przewodu pokarmowego
|
|
|
začněte se učit
|
|
najczęściej towarzyszy bradykarii (bradycardii). Towarzyszy przede wszystkim chorobom mózgowym, związanym z podwyższeniem ciśnienia wewnątrzczaszkowego
|
|
|
začněte se učit
|
|
w nowotworach mózgu, w wodogłowiu i zakaźnym zapaleniu mózgu i opon mózgowych. Fizjologicznie może występować u trenujących koni sportowych, psów wyścigowych i u starszych zwierząt
|
|
|
Ze względu na napięcie tętnic začněte se učit
|
|
podatność tętnicy na ucisk palcem):
|
|
|
začněte se učit
|
|
(pulsus mollis) - przy niewielkim ucisku tętnicy zanika fala tętna. Występuje w niewydolności krążenia i przy utracie napięcia ścian naczyń,
|
|
|
začněte se učit
|
|
(pulsus filliformis) - obserwowane przy zapaści, ciężko wyczuwalne,
|
|
|
• Tętno twarde (pulsus durus začněte se učit
|
|
wyst. gdy mimo przytknięcia św. tętnicy palcem nadal nie jest ona zamknięta, a tętno jest wyczuwalne. Występuje przy stwardnieniu ścian tętnic, w tężcu i intoksykacji. T. twarde wyrażone w silnym stopniu zwane jest t. drutowatym (pulsus contractus)
|
|
|
Ze względu na stopień wypełnienia tętnic: začněte se učit
|
|
Ze względu na stopień wypełnienia tętnic:
|
|
|
začněte se učit
|
|
(pulsus plenus) - występuje przy tętnicy dobrze wypełnionej, kiedy można wyczuć więcej, niż połowę jej obwodu. Fizjologicznie występuje ono u krów wysokomlecznych, zaś u reszty jest patologiczne i związane np. ze wzmożoną akcją serca,
|
|
|
začněte se učit
|
|
(pulsus vacuus/ inanis) - występuje przy tętnicy słabo wypełnionej, kiedy obwód tętnicy nie jest wyczuwalny.
|
|
|
Badanie i wartości tętna u poszczególnych gatunków. začněte se učit
|
|
Badanie i wartości tętna u poszczególnych gatunków.
|
|
|
začněte se učit
|
|
Tętno badamy na tętnicy szczękowej zewnętrznej (a. maxillaris externa), przebiegającym we wcięciu naczyniowym żuchwy (incisura vasorum),
|
|
|
začněte se učit
|
|
konie ogólnie: 30-40, - konie w wieku 1-2 lat: 40-56, - ogier: 28-32, - wałach: 33-39, - klacz: 34-40.
|
|
|
začněte se učit
|
|
- źrebaki nowonarodzone: 128, - źrebaki 1-2 dniowe: 100-120, - źrebaki 2-tygodniowe: 80-100, - źrebaki 3-6 miesięcy: 64-76, - źrebaki 6-12 miesięcy: 48-72,
|
|
|
začněte se učit
|
|
tętno badamy na tętnicy twarzowej (a. facialis) dwoma rękoma, przebiegającej przed przednią krawędzią mięśnia żwacza. Przy badaniu rektalnym tętno mierzymy na tętnicy biodrowej. U cieląt i małych przeżuwaczy tętno wyczuwalne jest też a tętnicy udowej,
|
|
|
začněte se učit
|
|
- bydło ogólnie: 50-80, - cielę nowonarodzone- 116-141, - cielę 8- 14 dni- 108, - cielę jednomiesięczne- 105, - cielę półroczne- 95, - bydło roczne- 90, - krowa- 40-60, - buhaj- 45-72.
|
|
|
začněte se učit
|
|
u świń tętna nie mierzy się palpacyjnie ze względu na zbyt duże otłuszczenie.
|
|
|
začněte se učit
|
|
- świnie ogólnie- 60-70, - prosięta do 2 tygodni- 110-140, - prosięta 3-miesięczne: 100-110, - knur- 60-70, - locha- 90-100, - wieprze i świnie stare- 55-75.
|
|
|
začněte se učit
|
|
tętno mierzymy na tętnicy udowej (70-78 ),
|
|
|
začněte se učit
|
|
tętno mierzymy na tętnicy udowej. Badania tętna dokonuje się przez całą minutę. U psów występuje arytmia oddechowa, co pociąga za sobą zmianę pracy serca ze względu na zianie, podczas którego tętno ulega spowolnieniu.
|
|
|
začněte se učit
|
|
- psy ogólnie - 70-160, - psy młode: 100-180, - psy dorosłe małych ras: 80-160, -psy dorosłe dużych ras: 60-120,
|
|
|
začněte se učit
|
|
tętno mierzymy na tętnicy udowej. U kociąt wynosi 130-140, zaś u kotów dorosłych 120-140.
|
|
|
Sposoby badania liczby oddechów. začněte se učit
|
|
Sposoby badania liczby oddechów.
|
|
|
Liczbę oddechów na minutę określa się: začněte se učit
|
|
• Obserwując ruchy klatki piersiowej i brzucha, Obserwując ruchy skrzydełek nosowych, Wysłuchując szmery oddechowe na tchawicy, Przykładając dłoń do nozdrzy,
|
|
|
Liczbę oddechów na minutę określa się: začněte se učit
|
|
Obserwując skraplającą się parę wydychanego powietrza w niskiej temperaturze otoczenia, Przykładając rękę do klatki piersiowej w czasie ruchów oddechowych, Metodami graficznymi.
|
|
|
Co decyduje o liczbie oddechów? začněte se učit
|
|
• Wiek - zwierzęta młode mają większą liczbę oddechów, niż stare, ponieważ ich przemiana materii jest szybsza i w jednostce czasu wydalają więcej dwutlenku węgla, • Płeć - samice oddychają szybciej niż samce, a samice ciężarne szybciej, niż nieciężarne,
|
|
|
Co decyduje o liczbie oddechów? začněte se učit
|
|
• Rasa i wielkość zwierzęcia, • Pora dnia- w nocy w czasie spoczynku liczba oddechów jest mniejsza, niż w trakcie dni, • Pora roku, • Wysiłek fizyczny
|
|
|
Przyspieszenie oddechów (polypnoe) začněte se učit
|
|
występuje we wszystkich przypadkach utrudnionej wymiany gazowej w płucach, a więc w przypadku zmian chorobowych (np. zapalenie czy obrzęk płuc), zaburzeń czynności mięśni oddechowych (np. skurcze tężcowe, wzdęcie żołądka i jelit),
|
|
|
Przyspieszenie oddechów (polypnoe) začněte se učit
|
|
niewydolności krążenia, gdyż przepełnione krwią naczynia zmniejszają światło pęcherzyków płucnych. Liczba oddechów zwiększa się także w stanach anemicznych i przy podwyższonej temperaturze ciała.
|
|
|
začněte se učit
|
|
(bradypnoe) obserwuje się przy zwężeniu światła dużych oskrzeli i przy zwiększeniu ciśnienia wewnątrzczaszkowego (wylew, wodogłowie, acetonemia krów).
|
|
|
Prawidłowa liczba oddechów na minutę u różnych gatunków. začněte se učit
|
|
Prawidłowa liczba oddechów na minutę u różnych gatunków.
|
|
|
začněte se učit
|
|
8-16 (badamy przykładając grzbietową część dłoni do nozdrzy):
|
|
|
začněte se učit
|
|
- Konie czystej krwi arabskiej: 6-10, - Konie pełnej krwi angielskiej: 9-12, - Konie bezrasowe: 14-16, - Źrebięta- 14-15.
|
|
|
začněte se učit
|
|
• Bydło dorosłe: 10-20, - Jałowizna: 27-30, - Cielęta do 5 tygodni: 35-40, - Cielęta do 2 tygodni: 50- 56.
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
badamy fonendoskopem, ruchy skrzydełek, powietrze wydychane zimą): - Psy dorosłe: 14-18, - Psy młode: 20-22,
|
|
|
začněte se učit
|
|
• Koty dorosłe: 17-23, Koty młode: 22-24.
|
|
|
WĘZŁY CHŁONNE, BŁONY ŚLUZOWE, OKO začněte se učit
|
|
WĘZŁY CHŁONNE, BŁONY ŚLUZOWE, OKO
|
|
|
začněte se učit
|
|
Przez naczynia i węzły chłonne przepływają rozmaite wytwory przemian fizjologicznych i patologicznych, zachodzących w ustroju. W węzłach chłonnych zatrzymywane są drobnoustroje chorobotwórcze.
|
|
|
začněte se učit
|
|
Czynniki te mogą powodować zmiany w węzłach chłonnych w postaci ich obrzęku i bolesności, a nawet ropienia i dlatego ich badanie ma duże znaczenie diagnostyczne (również dlatego, że schorzały narząd może być niedostępny badaniu,
|
|
|
Przy badaniu węzłów chłonnych bierze się pod uwagę: začněte se učit
|
|
wielkość i kształt, Budowa, KONSYSTENCJA, TEMPERATURA, BOLESNOŚĆ
|
|
|
začněte se učit
|
|
wielkość podaje się w cm lub porównuje do figur geometr). W. chł. Zw. zdrowych są dość drobne i przysłonięte otaczającymi tk. Poza tym ich wielkość zależy od gat., rasy, wielkości i wieku (węzły młodych są z reguły większe i bardziej soczyste
|
|
|
začněte se učit
|
|
fizjologicznie jest zrazikowa, a w patologii zatarta i gładka),
|
|
|
začněte se učit
|
|
fizjologicznie jest elastyczna i tęga, zaś w patologii twarda i chełbocząca),
|
|
|
začněte se učit
|
|
(fizjologicznie jest taka sama jak otaczających tkanek, zaś w patologii- wyższa),
|
|
|
začněte se učit
|
|
fizjologicznie niebolesne),
|
|
|
Przesuwalność na podłożu i skóry nad nimi začněte se učit
|
|
prawidłowo są przesuwalne).
|
|
|
Dla porównania należy badać začněte se učit
|
|
węzły chłonne symetrycznie po obu stronach ciała, gdyż zmiany stwierdzane obustronnie są objawem uogólnienia choroby. Gdy chociaż jeden z wymienionych czynników się różni należy opisać węzły oddzielnie.
|
|
|
Badanie węzłów chłonnych u poszczególnych gatunków. začněte se učit
|
|
Przeżuwacze: dostępne badaniu są:
|
|
|
• Węzły chłonne podżuchwowe začněte se učit
|
|
lnn. submandibularis (za kątem żuchwy, pod ślinianką) - należy stojąc przy głowie twarzą w kierunku grzbietu omacywać dwoma rękoma okolicę podszczękową,
|
|
|
• Węzły chłonne przedłopatkowe začněte se učit
|
|
lnn. prescapulares (nad stawem barkowym) - stanąć przy szyi twarzą ku kończynom tylnym i wciskać palce pod brzeg łopatki,
|
|
|
• Węzły chłonne fałdu kolanowego začněte se učit
|
|
lnn. politei (dole podkolanowym) - stanąć z boku twarzą ku ogonowi i oprzeć jedną rękę na guzie biodrowym, a drugą ująć fałd kolanowy i przesunąć dłoń nieco ku górze,
|
|
|
• Węzły chłonne nadwymieniowe začněte se učit
|
|
- stajemy z tyłu krowy, uginamy się na nogach i obmacujemy górną jedną trzecią wymienia. Węzły zlokalizowane są w więzadle podwieszającym wymię.
|
|
|
začněte se učit
|
|
• Węzły chłonne podżuchwowe- zlokalizowane w dole żuchwy po wewnętrznej stronie sanek. Najczęściej powiększone są w przebiegu zołzów i nosacizny. W zołzach są znacznie powiększone, bolesne, gorące, przesuwane i chełboczące na skutek ropienia
|
|
|
začněte se učit
|
|
Ropa zwykle przebija się na zewn przez liczne przetoki; po wyropieniu węzeł zmniejsza się, a po przetokach pozostają blizny. W przebiegu nosacizny zwykle powiększony jest tylko jeden węzeł (zwykle lewy). Jest on twardy, nieboles, nieprzesuwalny.
|
|
|
• Węzły chłonne fałdu kolanowego začněte se učit
|
|
- zlokalizowane w skórnym fałdzie kolanowym,
|
|
|
• Węzły chłonne pachwinowe powierzchowne začněte se učit
|
|
lnn. Inguinales superficiales (u klaczy nadwymieniowy, a u ogierów nadprąciowy ). Aby je wymacać należy polecić pomocnikowi uniesienie przedniej kończyny po stronie badanej i wsunąć dłoń między udo i brzuch
|
|
|
začněte se učit
|
|
mają węzły chłonne niemacalne na skutek otłuszczenia
|
|
|
začněte se učit
|
|
• Węzły chłonne podżuchwowe- zawarte w kącie żuchwy pod ślinianką. Ich silne powiększenie występuje podczas chłoniaka • Węzły chłonne przedłopatkowe- macalne u dużych psów • Węzły chłonne podkolanowe - w dole podkolanowym, macalne u dużych psów
|
|
|
Ostre zapalenie węzłów chłonnych začněte se učit
|
|
|
|
|
Ostre zapalenie węzłów chłonnych začněte se učit
|
|
Bywa spow. ostrym zapal. miąższu węzłów z surowiczo - komórkowym nacieczeniem. Węzły są wówczas powiększone, przekrwione, wypełnione płynem surowiczym, mają zmieniony kształt i zatartą budowę. Stają się twarde, napięte, chełboczące, gorące, bolesne
|
|
|
Ostre zapalenie węzłów chłonnych začněte se učit
|
|
Przesuwalność na podłożu zwykle jest zachowana, jednak przy nacieczeniu tkanki otaczającej może być nieprzesuwalny. Przyczyną ostrego obrzęku mogą być: ostre choroby zakaźne, ropawica, ostre zapalenie naczyń chłonnych.
|
|
|
Przewlekłe zapalenie węzłów chłonnych začněte se učit
|
|
|
|
|
Przewlekłe zapalenie węzłów chłonnych začněte se učit
|
|
|
|
|
Przewlekłe zapalenie węzłów chłonnych začněte se učit
|
|
Obrzęk przewlekły spowodowany jest rozrostem tkanki łącznej węzłów i przylegającej warstwy podskórnej. Węzeł jest mniej powiększony, niż przy obrzęku ostrym, ma guzowatą powierzchnię, zatartą budowę, ale jest niebolesny i nieprzesuwalny na podłożu.
|
|
|
Przewlekłe zapalenie węzłów chłonnych začněte se učit
|
|
Węzeł zachowuje temp otaczających tkanek. Niekiedy może rozwinąć się w przewlekłe zapalenie naczyń chłonnych (lymphangioitis), co na kończynach może doprowadzić do słoniowatości (elephantiasis) i ich trwałej deformacji utrudniony odpływ limfy
|
|
|
Błony śluzowe dostępne do badania začněte se učit
|
|
Błony śluzowe są niezabarwione, okrywa je cienka warstwa nabłonka i są obficie unaczynione, co sprawia że dobrze widoczne są na nich wszystkie wykwity efflorescentia. Błony dostępne do badania:
|
|
|
začněte se učit
|
|
błona powieki górnej, dolnej i trzeciej) - badania u zwierząt małych dokonuje się rozchylając powieki kciukiem lub palcami wskazującymi, zaś powiekę trzecią podważa się wacikiem nawiniętym na zapałkę.
|
|
|
• Śluzówka przedsionka jamy nosowej začněte se učit
|
|
przedsionek jamy nosowej to przestrzeń jamy nosowej do ujścia przewodów łzowych (tractus lacrimalis). U bydła przechodzi on w śluzawicę. U małych zwierząt jest ona niedostępna badaniu ze względu na wąskość przewodów nosowych.
|
|
|
• Śluzówka przedsionka jamy ustnej začněte se učit
|
|
przestrzeń zawarta między wew pow. policzków i zew pow dziąseł. W celu zbadania u małych rozwiera się ją końc palców obu rak za zęby sieczne, zaś u bydła i koni- ujmując język dłonią wprowadzoną wzdłuż brzegu bezzębnego i wyciągając go nieco na bok,
|
|
|
• Śluzówka przedsionka pochwy lub napletka začněte se učit
|
|
• Śluzówka przedsionka pochwy lub napletka
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
Zmiany związane ze stanem błon śluzowych. začněte se učit
|
|
• Zmiany barwne, obrzęk, wybroczyny, wypływy
|
|
|
začněte se učit
|
|
bladość (palor), zaczerwienienie, zasinienie, zażółcenie. Zmiany te są zwykle następstwem niedokrwistości, chorób układu krążenia i narządu oddechowego oraz przewodu pokarmowego i zatruć.
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
wynaczynienia krwi poza ściany naczyń,
|
|
|
začněte se učit
|
|
ocenia się ich kolor, wilgotność, pokrycie nalotem i przejrzystość.
|
|
|
Bladość (palor) błon śluzowych začněte se učit
|
|
Bladość najlepiej widoczna jest na spojówkach. Błony śluzowe stają się bladoróżowe, bladoszare, papierowe lub porcelanowo białe. Bladość nagle powstająca jest objawem krwotoków wewnętrznych
|
|
|
Bladość (palor) błon śluzowych začněte se učit
|
|
Powoli narastająca bladość występuje w niedożywieniu, niedokrwistościach pokarmowych, fizjologicznej niedokrwistości prosiąt, w przebiegu inwazji pasożyt narządu oddechowego (np. motylicą wątrobową) oraz we wszelkich chorobach zakaź i wyniszczających
|
|
|
Bladość (palor) błon śluzowych začněte se učit
|
|
Bladość jest skutkiem niedokrwienia błon śluzowych. Anemia niedoborowa (anemia procelorum) u prosiąt, cechująca się bladością śluzówki, występuje w 1 tygodniu życia. Spowodowana jest nagłym rozpadem hemoglobiny płodowej po urodzeniu.
|
|
|
Zaczerwienienie (rubor) błon śluzowych začněte se učit
|
|
Fizjo wyst po wysiłku fiz, podnieceniu psych lub przy wyso temp otoczenia. Zaczerwie. chorobliwe może być spowodowane przekrwieniem lub wybroczynami krwi do bł śluz. postać czerwonych plamek, obwódek dookoła zębów lub zaczerwienienia całej bł śluz
|
|
|
Przekrwienie możemy podzielić začněte se učit
|
|
czynne, bierne i mieszane.
|
|
|
• Przekrwienie czynne (zapalne začněte se učit
|
|
typ tętniczego i wywoła zastojem krwi w nn tętni (hyperaemia activa). Może występować w postaci plamek (skupionych przy różyczce raseola lub rozsianych w formie wysypki exanthema), rumienia (słoneczny lub cieplny) lub może być to przekrwienie ogólne
|
|
|
začněte se učit
|
|
(niezapalne) jest typu żylnego i wywołane jest zastojem krwi w naczyniach żylnych (hyperaemia passiva). Może mieć postać przekrwienia ogólnego, plamek czerwonych (livido) lub być spowodowane rozszerzeniem naczyń (telangiectasis).
|
|
|
• Przekrwienie mieszane tętniczo- żylne začněte se učit
|
|
spowodowane jest gorączką, czynnikami chorobotwórczymi. Przekrwienie może być następstwem niedotleniania i przesycenia krwi dwutlenkiem węgla, a więc jest objawem niedomogi serca, chorób układu oddechowego (upośledzających oddychanie)
|
|
|
• Przekrwienie mieszane tętniczo- żylne začněte se učit
|
|
albo uciśnięciem płuc przez trzewia, co zdarza się w morzyskach koni. Może występować w chorobach gorączkowych i zakaźnych, np. u koni w przebiegu zarazy piersiowej, u psów w nosówce, u świń w różycy i pomorze
|
|
|
Zaczerwienienie spowodowane wybroczynami może być: začněte se učit
|
|
punkcikowate (petechiae), pręgowane (vibices) lub rozlane (ecchymosis) lub mogą mieć postać krwawych podbiegnięć (sugilationes), spowodowanych wydostaniem się dużej ilości krwi z naczyń.
|
|
|
Jak odróżnić zaczerwienienie od wybroczyn? začněte se učit
|
|
Za pomocą diaskopii, czyli uciskania zmian. Wybroczyny nie bledną przy ucisku, zaś przekrwienie - tak
|
|
|
Zażółcenie błon śluzowych (flavedo, flavitas) začněte se učit
|
|
Stanowi objaw żółtaczki (icterus) i najwyraźniej uwidacznia się na spojówkach, a jest spowodowane obecnością we krwi barwnika żółci - bilirubiny. Zależnie od ilości bilirubiny błony śluzowe są żółte do pomarańczowych.
|
|
|
• Żółtaczkę przedwątrobową (hemolityczną) začněte se učit
|
|
- spowodowana nadmiernym rozpadem erytrocytów pod wpływem czynników uszkadzających. Hemoglobina uwolniona z rozpadłych krwinek wydalana jest z moczem i kałem,
|
|
|
začněte se učit
|
|
- spowodowana niewydolnością wątroby i jej niezdolnością do wychwytu i sprzęgania diglukuroidu, przez co bilirubina koncentruje się także poza wątrobą, np. w skórze,
|
|
|
• Żółtaczka postwątrobowa (zastoinowa, obturatoryjna, mechaniczna) začněte se učit
|
|
wywołana zaczopowaniem przewodu żółciowego (np. kamica). U Ru może być także spowodowana uszkodzeniem wątroby przez mot. wątrobową. W kale nie stwierdza się obecności bilirubiny, natomiast jej znaczne ilości występują w surowicy i moczu,
|
|
|
Sinica błon śluzowych (cyanosis) začněte se učit
|
|
Jest następstwem przekrwienia rozlanego żylnego, co prowadzi do niedotlenienia krwi.
|
|
|
Sinica błon śluzowych (cyanosis) začněte se učit
|
|
Przyczynami sinicy są: niewydolność serca lub upośledzenia wymiany gazowej w płucach (krupowe zapalenie płuc, ucisk trzewi na przeponę na skutek wzdęcia żwacza lub jelit, pęknięcie przepony, wodobrzusze).
|
|
|
začněte se učit
|
|
• Powieki i szpara powiekowa, gałka oczna
|
|
|
• Powieki i szpara powiekowa začněte se učit
|
|
zmiany: obrzęk powiek, zwężenie szpary powiekowej, wypadanie powieki trzeciej.
|
|
|
začněte se učit
|
|
oceniamy jej osadzenie i symetryczność.
|
|
|
začněte se učit
|
|
(exophtalmus) - spowodowany chorobą Graversa- Basedowa (nadczynność tarczycy
|
|
|
Wypadnięcie gałki ocznej začněte se učit
|
|
retractio) - może być objawem nowotworu
|
|
|
začněte se učit
|
|
strabimus) - zazwyczaj jest dziedziczną wadą rozwojową. Występuje przy schorzeniach CUN, wylewach i guzach. Wyróżniamy: zez rozbieżny (divergens) lub zbieżny (convergens),
|
|
|
začněte se učit
|
|
(nystagmus) - objaw chorób OUN, np. przy padaczce. Może być poziomy (horizontalis przy wodogłowiu), pionowy (verticalis przy zapaleniu mózgu) lub okrężny (rotatorius)
|
|
|
začněte se učit
|
|
oceniamy jej wilgotność, przejrzystość i powierzchnię. Zmiany: wrzód rogówki (ulcus cornea), perofracja rogówki (kończy się usunię gałki ocznej), zmętnienie (obj chorób wirus, wikłanych przez herpes- corona- i adenowirusy, pasożytów lub urazów mech),
|
|
|
začněte se učit
|
|
rozszerzenie (mydriasis) lub zwężenie (myosis).
|
|
|
Co wchodzi w skład badania klinicznego? začněte se učit
|
|
Badanie podmiotowe- wywiad, • Badanie przedmiotowe- objawy u pacjenta, • Badanie dodatkowe- laboratoryjne, hematologiczne, biochemiczne krwi, surowicy i innych płynów ustrojowych, badanie moczu (bad biochem i badanie osadu), badanie treści żwacza,
|
|
|
Co wchodzi w skład badania klinicznego? začněte se učit
|
|
• Badania histopatologiczne i laboratoryjne punktatu, np. szpik kostny, punktakt z jamy otrzewnowej, Badania anatomopatologiczne i histopatologiczne, sekcyjne.
|
|
|
Co wchodzi w skład badania klinicznego? začněte se učit
|
|
• Badanie mikrobiologiczne, serologiczne, parazytologiczne, metody obrazowania pośrednie (RTG, USG, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny) i bezpośrednie (endoskopia, laparoskopia),
|
|
|
začněte se učit
|
|
nauka zajmująca się opisem i grupowaniem objawów choroby, stanowiąc podstawę diagnostyki, ale bez wnikania w przyczyny. W badaniach uwzględnia się anatomiczno- morfologiczne zmiany chorobowe oraz zaburzenia funkcji fizjologicznych chorego organizmu
|
|
|
začněte se učit
|
|
Zaobserwowane cechy pacjenta (czynnościowe i anatomiczne), które może ocenić lekarz lub właściciel. Oceniane cechy mogą być podstawą do scharakteryzowania stanu czynnościowego ustroju, jego narządów i tkanek zarówno w stanie zdrowia, jak i choroby
|
|
|
Opis jednostki chorobowej. začněte se učit
|
|
Opis jednostki chorobowej.
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
2. Wywód choroby (pathogenesis) začněte se učit
|
|
mechanizm powstawania zmian chorob, np. w niestrawności kwaśnej u bydła złe żywienie powoduje nadprodukcję kw mlek w żwaczu, który powoduje wzrost ciśń osmo, przejście płynów krwi do żwacza i rozwodnienie treści. Ustaje praca wymoczków, spada pH
|
|
|
začněte se učit
|
|
(symptomata) - fizykalne, z badań laboratoryjnych i dodatkowych. Podział objawów chorobowych:
|
|
|
začněte se učit
|
|
(obiektywne, stwierdzone badaniem klinicznym)
|
|
|
začněte se učit
|
|
(subiektywne, dane z wywiadu)
|
|
|
začněte se učit
|
|
(wywołane przez pierwotny czynnik choroby)
|
|
|
začněte se učit
|
|
(następstwa objawów pierwotnych, np. odwodnienie po biegunce przy kolibakteriozie)
|
|
|
začněte se učit
|
|
(zaczerwienienie, rumień)
|
|
|
začněte se učit
|
|
(podwyższona temperatura, przyspieszone tętno)
|
|
|
začněte se učit
|
|
(patognomiczne), np. szczękościsk, ochrypły głos, zez, wodowstręt, ślinienie się to objawy swoiste wścieklizny
|
|
|
začněte se učit
|
|
(przypadkowe), np. biegunka, kaszel, gorączka
|
|
|
4. Zmiany anatomopatologiczne (laesiones anatomopathologicae) začněte se učit
|
|
- charakterystyczne dla danej choroby zmiany w narządach wewnętrznych stwierdzone sekcyjnie, np. ciałka Negriego w mózgu przy wściekliźnie, perełki gruźlicze przy gruźlicy, wybroczyny w nagłośni, nerkach i błonie śluzowej żołądka przy pomorze świń
|
|
|
začněte se učit
|
|
(diagosis) - identyfikacja choroby lub syndromu chorobowego, wniosek wynikający z badań subiektywnych i obiektywnych oraz w oparciu o badania dodatkowe,
|
|
|
6. Przebieg choroby (decurbitus morbi) začněte se učit
|
|
• Podkliniczny (morbus subclinicus) - w badaniu fizykalnym niewidoczne są objawy kliniczne, różnice widoczne są tylko w badaniach laboratoryjnych
|
|
|
6. Przebieg choroby (decurbitus morbi) začněte se učit
|
|
• Podostry (morbus subacutus) - widoczne są słabo wyrażone objawy kliniczne, np. biegunka dopiero po wysiłku fizycznym • Ostry (morbus acutus) • Przewlekły (morbus chronicus)
|
|
|
W przebiegu może nastąpić začněte se učit
|
|
zaostrzenie (excerebratio) lub złagodzenie (remissio) objawów chorobowych.
|
|
|
začněte se učit
|
|
(prognosis) - pomyślne, ostrożne, niepomyślne,
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
Rodzaje rozpoznania ze względu na jego poprawność. začněte se učit
|
|
• Poprawne (d. certa), • Prawdopodobne (d. probabius) - podejrzenie choroby (suspectio morbi), • Niepewne (incerta) - brak pewności co do słuszności diagnozy, • Błędne (d. falsa)
|
|
|
Ocena wieku krów - po wygladzie rogów začněte se učit
|
|
• 2-4 tygodnie - zgrubienie naskórka w miejscu, w którym pojawi się róg, • 2 m- ce - wyraźne, lecz jeszcze ruchome jądro rogu wielkości pestki wiśni, • 3-m-ce - nieruchome jądro rogu, • 6 m-cy - róg długości 5 cm, • 1 rok - 10 cm, • 18 miesięcy - 15 cm
|
|
|
Występowanie wielokrotnych pierścieni na rogach pozwala začněte se učit
|
|
ilość ciąż. 1 pierścień pojawia się, zależnod rasy, w 2-3 r ż. Po ocieleniu się przybywa pierścień. U krów, które nie były w ciąży, pierścień się nie pojawia. Jeśli poroni to są 2 pierścienie leżące blisko siebie (wtedy tylko pół roku).
|
|
|
Ocena wieku krów Po uzębieniu začněte se učit
|
|
W 1 tyg życia mleczne zęby sieczne są ułożone dachówkowato koło siebie. Dopiero po ukończeniu 1 m-ca życia łuk zębowy się rozszerza i zęby układają się koronami obok siebie. Wymiana uzębienia następuje między 1,5 a 2,5 rokiem życia.
|
|
|
začněte se učit
|
|
• 5 lat- jedna trzecia powierzchni językowej I1 zostaje starta, • 6 lat- połowa powierzchni językowej I1 zostaje starta, • 7 lat- połowa powierzchni językowej I2 zostaje starta, • 8 lat- połowa powierzchni językowej I3 zostaje starta,
|
|
|
začněte se učit
|
|
• 9 lat- powierzchnia trąca I1 obejmuje prawie całą powierzchnię językową, • 10 lat- powierzchnie trące są czworokątne, • 12-13 lat- powierzchnia trąca jest okrągła, • 14-15 lat- powierzchnia trąca jest podłużnie owalna.
|
|
|
začněte se učit
|
|
wynaczynienia krwi do błony śluzowej poza łożysko naczyniowe. Mogą być punkcikowate, prążkowane lub rozlane lub mogą mieć postać krwawych podbiegnięć.
|
|
|
začněte se učit
|
|
Jest to uciskanie zaczerwienionej błony śluzowej. Pozwala określić czy zaczerwienienie spowodowane jest przekrwieniem czy wybroczynami. Wybroczyny nie bledną przy ucisku, zaś przekrwienie blednie.
|
|
|
začněte se učit
|
|
Jest to stan ogólny oceniany w badaniu klinicznym. W badaniu części ogólnej bierzemy pod uwagę:
|
|
|
začněte se učit
|
|
• Bud ciała • Stan odży • Stan utrzym • Temperament, • Typ konstytucjonalny • Zachowanie zwierzęcia: pozycja i postawa ciała, przytomność, przyjmowanie pokarmu i wody, spojrzenie, głos, wyraz twarzy, chód i sposób poruszania się, ruchy poniewolne.
|
|
|
Kiedy u psa występują podwójne kły? začněte se učit
|
|
Są przetrwałe zęby mleczne. Na skutek tego w szczęce i żuchwie pojawiają się zarówno zęby mleczne, jak i stałe. Stan taki powoduje bolesne wady zgryzu, odkładanie się kamienia nazębnego i choroby dziąseł i przyzębia
|
|
|
začněte se učit
|
|
• Mleczne siekacze przebijają się w wieku 3-4 tygodni, a wyrastają w wieku 1-2 miesięcy. Rozsuwają się w wieku 3-4 miesięcy. • Wymiana mlecznych siekaczy: 4-5 miesięcy. • Wymiana mlecznych kłów: 5-6 miesięcy.
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
rottweiler. W średniowieczu rzeźnicy używali rottweilerów do pędzenia bydła, ciągnięcia wózków z towarami i ochrony gospodarstwa.
|
|
|
začněte se učit
|
|
to głębokie zaburzenie świadomości i przytomności, objawiające się brakiem reakcji na silne bodźce i uogólnionym bezruchem. Często występuje przy uszkodzeniu pnia mózgu lub rdzenia kręgowego. Śpiączka może być też wynikiem powikłań metabolicznych
|
|
|
začněte se učit
|
|
. Śpiączka może być też wynikiem powikłań metabolicznych (cukrzyca, mocznica, encefalopatia wątrobowa), zatrucia lekami, zapalenia mózgu, krwawień, udaru, guzu lub ropnia mózgu itd. Występuje też w przypadku trypanosomozy afrykańskiej.
|
|
|
začněte se učit
|
|
To rodzaj rozpoznania klinicznego (diagnosis) polegająca na wykluczeniu innych chorób o podobnych objawach i wysunięciu rozpoznania najbardziej prawdopodobnego.
|
|
|
začněte se učit
|
|
Inaczej: objaw obiektywny, stwierdzony na podstawie badania fizykalnego (za pomocą narządów zmysłów lekarza) i klinicznego.
|
|
|
začněte se učit
|
|
• Objawy przedmiotowe (obiektywne, stwierdzone badaniem klinicznym), • Objawy podmiotowe (subiektywne, dane z wywiadu), • Objawy pierwotne (wywołane przez pierwotny czynnik choroby),
|
|
|
začněte se učit
|
|
• Objawy wtórne (następstwa objawów pierwotnych, np. odwodnienie po biegunce przy kolibakteriozie), • Objawy miejscowe (np. zaczerwienienie, rumień), • Objawy ogólne (podwyższona temperatura, przyspieszone tętno),
|
|
|
začněte se učit
|
|
• Objawy swoiste (patognomiczne), np. szczękościsk, ochrypły głos, zez, wodowstręt, ślinienie się to objawy swoiste wścieklizny, • Objawy nieswoiste (przypadkowe), np. biegunka, kaszel, gorączka
|
|
|
začněte se učit
|
|
jest to nieswoisty objaw chorobowy, występujący zanim pojawią się objawy patognomiczne danej choroby, np. biegunka.
|
|
|
Czym jest jednostka chorobowa? začněte se učit
|
|
Jest to choroba o określonych przyczynach, objawach i przebiegu, oficjalnie uznana przez zespół specjalistów
|
|
|
Od czego bezpośrednio zależy tętno? začněte se učit
|
|
od czynności serca, a zwłaszcza siły skurczu lewej komory.
|
|
|
Co to jest objaw? (symptoma) začněte se učit
|
|
) to możliwe do zaobserwowania cechy czynnościowe i anatomiczne pacjenta, możliwe do stwierdzenia przez lekarza lub właściciela zwierzęcia. Świadczą one o stanie czynnościowym ustroju, jego narządów i tkanek zarówno w okresie choroby, jak i zdrowia.
|
|
|
začněte se učit
|
|
objaw swoisty jest objawem charakterystycznym, patognomicznym danej choroby, np. ciałka Negriego w mózgu psów przy wściekliźnie, obrzęki talarowate przy zarazie stadniczej koni
|
|
|
Czym są objawy subiektywne? začněte se učit
|
|
Inaczej są to objawy podmiotowe. Zaliczamy do nich dane z wywiadu, świąd i ból (osobiste odczucia zwierzęcia)
|
|
|
Czym jest syndrom chorobowy? začněte se učit
|
|
syndrom (zespół) chorobowy - grupa objawów klinicznych, laboratoryjnych i innych, które występując wspólnie i w określonej kolejności są charakterystyczne dla danej jednostki chorobowej,
|
|
|
začněte se učit
|
|
koty kastraty. brak testost organizm ma zaburzenia przem. materii, co wywołuje nadmierny apetyt i tycie. Po latach ma on trudności z oddaw moczu, dochodzi do zmiany pH, pows złogi fosforanów siarczanowo- magnezowych, które zatykają c. moczową,
|
|
|
začněte se učit
|
|
u bydła, dot. ukł pokarm. Uszkodzenie gałązek n. błędnego doch do przedżołądków pow skurcz zwieracza między czepcem a księgami i odźwiernika w trawieńu, czego następstwem jest opóźnienie pasażu tres pokarmowej i zwolnienie akcji serca,
|
|
|
• Syndrom tłustej wątroby u bydła začněte se učit
|
|
zaburzenia metaboliczne prowadzi do niedoboru mediatorów transportujących tłuszcze w organizmie. Tłuszcz gromadzi się wokół zrazików wątrobowych, powodując stłuszczenie wątroby
|
|
|
• Syndrom sercowo- płucny- začněte se učit
|
|
stan zapalny pęcherzyków płucnych u cieląt prowadzi do zwężenia dróg oddechowych, wywołując zmniejszone utlenowanie krwi, przerost mięśnia sercowego i jego uszkodzenie.
|
|
|
Metody poskramiania zwierząt začněte se učit
|
|
Metody poskramiania zwierząt
|
|
|
začněte se učit
|
|
podniesienie przedniej kończyny po stronie badanej, dutka- wywołuje ból, który odciąga uwagę zwierzęcia od badania. Podobno przy zakładaniu dutki zostają uwolnienie endorfiny, prowadzące do uśmierzenia bólu, poskrom.
|
|
|
začněte se učit
|
|
klucz nosowy- wyłącznie u zwierząt agresywnych, chwyt za ogon- wygięcie ogona w stronę dogłowową. Wtedy ocierają się o siebie kręgi ogona, co wywołuje ból, chwyt za f kolan- powoduje unieruchomienie k miedni, klucz pęcinowy, chwyt nosowy, poskrom.
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
oburęczny chwyt za kark, trzymanie za kark i szczękę- jedną ręką łapie się za luźną sierść na karku, zaś drugą otacza pysk, tak aby kciuk był na grzbiecie nosa, kaganiec, taśma na pysk,
|
|
|
začněte se učit
|
|
trzymanie za luźną skórę na karku. Kończyny muszą być przyciśnięte do ciała zwierzęcia lub unieruchomione przez drugą osobę, czasem koty uspokajają się po zasłonięciu oczu, kaganiec dla kota, klatka.
|
|
|
začněte se učit
|
|
jest to jeden z objawów zaawansowanej krzywicy (rachitis). W przebiegu tej choroby dochodzi do zgrubienia połączeń chrzęstno - kostnych żeber, co manifestuje się jako charakterystyczny różaniec.
|
|
|
Czym się różni udar cieplny od gorączki? začněte se učit
|
|
Podczas gorączki (febris, pyrexia) ośrodki termoregulacyjne w podwzgórzu są sprawne. Stanowi reakcję fizjologiczną organizmu, przejawiającą walkę organizmu z chorobą.
|
|
|
Czym się różni udar cieplny od gorączki? začněte se učit
|
|
Udar cieplny (siriasis) to czynnościowe przeciążenie ośrodka termoregulacji związane z upośledzoną utratą ciepła podczas wysokich temperatur otoczenia i dużej wilgotności powietrza. Często towarzyszą mu takie objawy jak drgawki, wymioty i apatia.
|
|
|
Rodzaje rozpoznania. Które jest dla lekarza najlepsze? začněte se učit
|
|
• Rozpoznanie przyczynowe (diagnosis etiologica), • Rozpoznanie etiopatogenetyczne (d. etiopathogenetica) - gdy zmiana jest zarówno przyczyną jak i mech rozw choroby, np. gdy podczas badania stwierdzamy Babesię canis w rozmazie i bladość bł śluz,
|
|
|
Rodzaje rozpoznania. Które jest dla lekarza najlepsze? začněte se učit
|
|
• Rozpoznanie objawowe (d. symptomatica)- stwierdzane w opariu o bad kliniczne na podst obj, z których wnioskujemy o zmianach wewnętrznych i zewnętrznych, • Rozp czynnościowe (d. functionalis), np. niewydolnośc krążeniowa pochodzenia sercowego,
|
|
|
Rodzaje rozpoznania. Które jest dla lekarza najlepsze? začněte se učit
|
|
• Rozpoznanie anatomiczne (d. anatomica) - np. w krzywicy, • Rozpoznanie pośmiertne (d. post mortem), • Radiologiczne, ultrasonograficzne, histologiczne, mikrobiologiczne, wczesne i późne,
|
|
|
Rodzaje rozpoznania. Które jest dla lekarza najlepsze? začněte se učit
|
|
• Rozpoznanie różnicowe- ustalenie choroby poprzez wykluczenie innych o podobnych objawach, co prowadzi do postawienia diagnozy najbardziej prawdopodobnej,
|
|
|
Rodzaje rozpoznania. Które jest dla lekarza najlepsze? začněte se učit
|
|
• Rozpoznanie prodromalne (zwiastunowe) - wczesny, nieswoisty objaw wskazujący na początek choroby, zanim pojawią się jej objawy patognomiczne, • Rozpoznanie przez leczenie.
|
|
|
začněte se učit
|
|
• Nadmierne poty ogólne • Nadmierne poty miejscowe • Pot złowonny • Poty wonne • Poty barwne • Zmniejszone pocenie -suchość skóry, brak pocenia
|
|
|
začněte se učit
|
|
wyst objaw w chorobie Gravesa-Basedowa gdzie powieka górna nie nadąża za ruchem gałki w dół. Na skutek zaburzenia współdziałania ruchów górnej powieki i g. ocznej przy śledzeniu obniżającego się przedmiotu g. oczna porusza się szybciej od powieki
|
|
|
Różnica w sposobie gojenia nadżerki i wrzodu začněte se učit
|
|
wrzód z blizną, nadżerka bez
|
|
|
začněte se učit
|
|
• Grupa 1 - Owczarki i inne psy pasterskie, z wyłączeniem szwajcarskich psów do bydła • Grupa 2 - Pinczery i sznaucery, molosy, szwajcarskie psy górskie i do bydła, pozostałe rasy • Grupa 3 - Teriery
|
|
|
začněte se učit
|
|
• Grupa 4 – Jamniki wykorzystywane do polowań i wypłoszenia zwierząt z nor • Grupa 5 - Szpice i psy w typie pierwotnym • Grupa 6 - Psy gończe i rasy pokrewne • Grupa 7 - Wyżły
|
|
|
začněte se učit
|
|
• Grupa 8 - Aportery, płochacze i psy dowodne • Grupa 9 - Psy ozdobne i do towarzystwa • Grupa 10 – Charty
|
|
|