elektrochemia pollub

 0    360 kartičky    blazejdabrowski0
stáhnout mp3 Vytisknout hrát zkontrolovat se
 
otázka odpověď
Najczęściej występujący w przyrodzie izotop uranu ma liczbę masową 235.
začněte se učit
NIE
Najczęściej występujący w przyrodzie izotop uranu ma liczbę masową 238.
začněte se učit
TAK
Wzbogacanie uranu polega na zwiększaniu stosunku izotopu 235 do 238.
začněte se učit
TAK
Wzbogacanie uranu polega na zwiększaniu stosunku izotopu 238 do 235.
začněte se učit
NIE
W wyniku przemiany alfa liczba masowa zmniejsza się o 2.
začněte se učit
NIE
W wyniku przemiany alfa liczba masowa zmniejsza się o 4.
začněte se učit
TAK
W wyniku przemiany alfa liczba atomowa zmniejsza się o 2.
začněte se učit
TAK
W wyniku przemiany alfa liczba atomowa zmniejsza się o 4.
začněte se učit
NIE
W wyniku przemiany beta- liczba masowa nie zmienia się.
začněte se učit
TAK
W wyniku przemiany beta- liczba masowa zwiększa się o 1.
začněte se učit
NIE
W wyniku przemiany beta- zwiększa się o 1
začněte se učit
TAK
W wyniku przemiany beta- liczba atomowa nie zmienia się
začněte se učit
NIE
Stała rozpadu na ogół rośnie ze wzrostem temperatury.
začněte se učit
NIE
Stała rozpadu nie zależy od temperatury.
začněte se učit
TAK
Aktywność promieniotwórcza jest wprost proporcjonalna do okresu półrozpadu.
začněte se učit
NIE
Aktywność promieniotwórcza jest odwrotnie proporcjonalna do okresu półrozpadu.
začněte se učit
TAK
Zawartość produktów rozpadu w rudzie uranu jest wprost proporcjonalna do okresu półrozpadu.
začněte se učit
TAK
Zawartość produktów rozpadu w rudzie uranu jest odwrotnie proporcjonalna do okresu półrozpadu.
začněte se učit
NIE
Aktywność promieniotwórcza rud uranu (w przeliczeniu na gram U) jest wyższa niż czystego uranu.
začněte se učit
TAK
Aktywność promieniotwórcza rud uranu (w przeliczeniu na gram U) jest niższa niż czystego uranu.
začněte se učit
NIE
Końcowym produktem rozpadu naturalnego uranu jest ołów.
začněte se učit
TAK
Końcowym produktem rozpadu naturalnego uranu jest rtęć i bizmut.
začněte se učit
NIE
Większość pierwiastków ma po kilka izotopów trwałych.
začněte se učit
TAK
Większość pierwiastków ma po jednym izotopie trwałym.
začněte se učit
NIE
Tylko nuklidy o liczbie atomowej >40 mogą być promieniotwórcze.
začněte se učit
NIE
Większość naturalnych nuklidów promieniotwórczych to produkty rozpadu U i Th.
začněte se učit
TAK
Wszystkie nuklidy o liczbie atomowej >83 są promieniotwórcze.
začněte se učit
TAK
Nuklidy mające 2, 8, 20, 50 lub 82 protonów są wyjątkowo trwałe.
začněte se učit
TAK
Nuklidy mające 4,9,16,25 lub 36 neutronów są wyjątkowo trwałe.
začněte se učit
NIE
Izotopy różnią się liczbą atomową.
začněte se učit
NIE
Główna liczba kwantowa przyjmuje wartości 1, 2, 3.......
začněte se učit
TAK
Główna liczba kwantowa przyjmuje wartości 0, 1, 2, 3........
začněte se učit
NIE
Poboczna liczba kwantowa może być równa głównej liczbie kwantowej.
začněte se učit
NIE
Poboczna liczba kwantowa nie może być równa głównej liczbie kwantowej.
začněte se učit
TAK
Poboczna liczba kwantowa może przyjmować wartości ujemne.
začněte se učit
NIE
Poboczna liczba kwantowa nie może przyjmować wartości ujemnych.
začněte se učit
TAK
Magnetyczna liczba kwantowa nie może przyjmować wartości ujemnych.
začněte se učit
NIE
Magnetyczna liczba kwantowa może przyjmować wartości ujemne.
začněte se učit
TAK
Zakaz Pauliego dotyczy tylko atomu wodoru.
začněte se učit
NIE
Zakaz Pauliego dotyczy układów wieloelektronowych.
začněte se učit
TAK
Na kolejnych powłokach może się znajdować maksymalnie 2, 8, 18, 32 elektronów.
začněte se učit
TAK
Na kolejnych powłokach może się znajdować maksymalnie 2, 8, 16, 32 elektronów.
začněte se učit
NIE
Podpowłoki zapełniają się w kolejności ...3d 4s...
začněte se učit
NIE
Podpowłoki zapełniają się w kolejności ...4s 3d...
začněte se učit
TAK
Pierwiastki bloku s należą do 1 i 2 grupy.
začněte se učit
TAK
Pierwiastki bloku s należą do 1 i 18 grupy.
začněte se učit
NIE
Pierwiastki bloku p należą do grup 3-8.
začněte se učit
NIE
Pierwiastki bloku p należą do grup 13-18
začněte se učit
TAK
Pierwiastki bloku d należą do grup 3-12.
=
začněte se učit
TAK
Pierwiastki bloku d są umieszczone poza układem okresowym (lantanowce i aktynowce).
začněte se učit
NIE
Pierwiastki o konfiguracji ns² to typowe metale.
začněte se učit
TAK
Pierwiastki o konfiguracji ns² to typowe niemetale.
začněte se učit
NIE
Pierwiastki o konfiguracji ns²p6 to typowe niemetale.
začněte se učit
TAK
Pierwiastki o konfiguracji ns²p6 to typowe metale.
začněte se učit
NIE
Pierwiastki o konfiguracji ns2p5 są aktywne chemicznie.
začněte se učit
TAK
Pierwiastki o konfiguracji ns2p5 są bierne chemicznie.
začněte se učit
NIE
Pierwiastki o konfiguracji ns2p5 mają w stanie podstawowym 1 niesparowany elektron.
začněte se učit
TAK
Pierwiastki o konfiguracji ns2p5 mają w stanie podstawowym 5 niesparowanych elektronów.
začněte se učit
NIE
Pierwiastki należące do jednej grupy mają zbliżone właściwości chemiczne.
začněte se učit
TAK
Pierwiastki należące do jednego okresu mają zbliżone właściwości chemiczne.
začněte se učit
NIE
Wiązanie jonowe polega na utworzeniu wspólnej pary elektronów.
začněte se učit
NIE
Wiązanie atomowe polega na utworzeniu wspólnej pary elektronów.
začněte se učit
TAK
Wiązanie atomowe może się tworzyć między atomami tego samego pierwiastka.
začněte se učit
TAK
Wiązanie koordynacyjne może się tworzyć między atomami tego samego pierwiastka.
začněte se učit
NIE
Wiązanie metaliczne powstaje między atomami nieznacznie różniącymi się elektroujemnością.
začněte se učit
TAK
Wiązanie metaliczne powstaje między atomami znacznie różniącymi się elektroujemnością.
začněte se učit
NIE
Wiązanie koordynacyjne jest szczególnym przypadkiem wiązania jonowego.
začněte se učit
NIE
Wiązanie wodorowe jest szczególnym przypadkiem wiązania koordynacyjnego.
začněte se učit
TAK
Wiązanie podwójne jest krótsze od pojedynczego.
začněte se učit
TAK
Wiązanie podwójne jest dłuższe od pojedynczego.
začněte se učit
NIE
Wiązanie potrójne jest silniejsze od podwójnego.
začněte se učit
TAK
Wiązanie podwójne jest silniejsze od potrójnego.
začněte se učit
NIE
Kryształy jonowe przewodzą prąd w stanie stałym.
začněte se učit
NIE
Kryształy jonowe są w temp. pokojowej izolatorami prądu.
začněte se učit
TAK
W cząsteczce etanu występuje hybrydyzacja sp³.
začněte se učit
TAK
W cząsteczce etanu występuje hybrydyzacja sp².
začněte se učit
NIE
W cząsteczce etenu występuje hybrydyzacja sp².
začněte se učit
TAK
W cząsteczce etenu występuje hybrydyzacja sp³.
začněte se učit
NIE
W cząsteczce etynu występuje hybrydyzacja sp³.
začněte se učit
NIE
W cząsteczce etynu występuje hybrydyzacja sp.
začněte se učit
TAK
W cząsteczce wody kąt H-O-H = 90º.
začněte se učit
NIE
W cząsteczce wody kąt H-O-H >100º
začněte se učit
TAK
Cząsteczka metanu jest płaska (atomy H tworzą kwadrat).
začněte se učit
NIE
Cząsteczka metanu ma kształt czworościanu foremnego.
začněte se učit
TAK
Łańcuchy węglowodorów nasyconych mają kształt linii łamanej.
začněte se učit
TAK
Kryształy gazów szlachetnych tworzą się dzięki wiązaniu atomowemu.
začněte se učit
NIE
W krysztale diamentu i grafitu występuje wiązanie atomowe.
začněte se učit
TAK
Wiązanie metaliczne występuje tylko w czystych pierwiastkach.
začněte se učit
NIE
Siły Van der Waalsa są słabsze niż wiązanie jonowe.
začněte se učit
TAK
Kryształy jonowe mają wysokie temp. wrzenia.
začněte se učit
TAK
W NH4Cl występuje wiązanie koordynacyjne
začněte se učit
TAK
W NH3 występuje wiązanie jonowe.
začněte se učit
NIE
W AlCl3 występuje wiązanie jonowe.
začněte se učit
NIE
W AlCl3 występuje wiązanie atomowe spolaryzowane.
začněte se učit
TAK
W SnCl4 występuje wiązanie koordynacyjne
začněte se učit
NIE
W SnCl4 występuje wiązanie atomowe spolaryzowane.
začněte se učit
TAK
W MgCl2 występuje wiązanie jonowe.
začněte se učit
TAK
W MgCl2 występuje wiązanie atomowe spolaryzowane.
začněte se učit
NIE
W CH4 występuje wiązanie atomowe.
začněte se učit
TAK
W CH4 występuje wiązanie jonowe.
začněte se učit
NIE
W SO2 występuje wiązanie jonowe.
začněte se učit
NIE
W SO2 występuje wiązanie atomowe.
začněte se učit
TAK
W Al2O3 występuje wiązanie atomowe.
začněte se učit
NIE
W Al2O3 występuje wiązanie jonowe.
začněte se učit
TAK
C+O2= CO2 to reakcja egzotermiczna.
začněte se učit
TAK
C+O2= CO2 to reakcja endotermiczna
začněte se učit
NIE
CaO+ CO2= CaCO3 to reakcja endotermiczna
začněte se učit
NIE
CaO+ CO2= CaCO3 to reakcja egzotermiczna.
začněte se učit
TAK
n >C=C< = (-C -C-) n to reakcja polikondensacji.
začněte se učit
NIE
n >C=C< = (-C-C-) n to reakcja polimeryzacji
začněte se učit
TAK
Zn+H2SO4 = ZnSO4 +H2 to reakcja syntezy.
začněte se učit
NIE
Zn+H2SO4 = ZnSO4 +H2 to reakcja utleniania i redukcji.
začněte se učit
TAK
BaCl2 +H2SO4 = BaSO4+ 2HCl to reakcja utleniania i redukcji.
začněte se učit
NIE
BaCl2 +H2SO4 = BaSO4+ 2HCl to reakcja podwójnej wymiany.
začněte se učit
TAK
H2O = H2+ ½ O2 to reakcja endotermiczna.
začněte se učit
TAK
H2O = H2+ ½ O2 to reakcja utleniania i redukcji.
začněte se učit
TAK
H2O = H2+ ½ O2 to reakcja egzotermiczna.
začněte se učit
NIE
H2O= H++OH to reakcja egzotermiczna
začněte se učit
NIE
H2O= H++OH to reakcja zobojętniania.
začněte se učit
NIE
NH3+HCl= NH4Cl to reakcja zobojętniania.
začněte se učit
TAK
Wartość stałej równowagi reakcji zależy od T.
začněte se učit
TAK
Wartość stałej równowagi reakcji nie zależy od T.
začněte se učit
NIE
Wartość stałej równowagi reakcji nie zależy od p.
začněte se učit
NIE
Wartość stałej równowagi reakcji zależy od p.
začněte se učit
TAK
Wartość stałej równowagi reakcji zależy od stężeń substratów.
začněte se učit
NIE
Wartość stałej równowagi reakcji nie zależy od stężeń substratów.
začněte se učit
TAK
Wartość stałej równowagi reakcji nie zależy od stężeń produktów.
začněte se učit
TAK
Wartość stałej równowagi reakcji zależy od stężeń produktów.
začněte se učit
NIE
Wartość stałej równowagi reakcji zależy od stężenia katalizatora.
začněte se učit
NIE
Wartość stałej równowagi reakcji nie zależy od stężenia katalizatora.
začněte se učit
TAK
Wartość stałej równowagi reakcji odwracalnej = 1 (z definicji).
začněte se učit
NIE
Wartość stałej równowagi reakcji odwracalnej > 0.
začněte se učit
TAK
Aktywność substancji w roztworze rozcieńczonym = 1 (z definicji).
začněte se učit
NIE
Aktywność substancji w roztworze rozcieńczonym jest równa stężeniu molowemu.
začněte se učit
TAK
Aktywność substancji w roztworze nasyconym = 1 (z definicji).
začněte se učit
NIE
Aktywność rozpuszczalnika = 1 (z definicji).
začněte se učit
TAK
Jeżeli stała równowagi >> 1, to reakcja jest szybka.
začněte se učit
NIE
Jeżeli stała równowagi << 1, to reakcja nie zachodzi samorzutnie.
začněte se učit
TAK
Inhibitor to substancja, która zmniejsza wartość stałej równowagi.
začněte se učit
NIE
W wyrażeniu na iloczyn rozpuszczalności aktywność soli = 1 (z definicji).
začněte se učit
TAK
Rozpuszczalność soli w g/dm³ można obliczyć znając tylko masę cząsteczkową soli.
začněte se učit
NIE
Rozpuszczalność BaSO4 w wodzie jest większa niż w roztworze BaCl2.
začněte se učit
TAK
Rozpuszczalność BaSO4 w wodzie jest mniejsza niż w roztworze BaCl2.
začněte se učit
NIE
Aktywność jonów metalu w roztworze 1 molowym jego chlorku jest mniejsza niż jego stężenie molowe.
začněte se učit
TAK
Aktywność jonów metalu w roztworze 1 molowym jego chlorku jest równa 1.
začněte se učit
NIE
Iloczyn jonowy wody wynosi 14.
začněte se učit
NIE
Iloczyn jonowy wody w roztworze kwaśnym jest mniejszy niż 7.
začněte se učit
TAK
Znając tylko stałą równowagi danej reakcji można obliczyć stałą równowagi reakcji odwrotnej.
začněte se učit
TAK
Jeżeli reakcja1 + reakcja2 = reakcja3 to K1+K2= K3 (Ki=stała równowagi reakcji i).
začněte se učit
NIE
Jeżeli reakcja1 + reakcja2 = reakcja3 to K1*K2= K3 (Ki=stała równowagi reakcji i).
začněte se učit
TAK
Stała szybkości reakcji może być liczbą bezwymiarową.
začněte se učit
NIE
Stała szybkości reakcji nie może być liczbą bezwymiarową.
začněte se učit
TAK
Stała szybkości reakcji zawsze jest liczbą bezwymiarową.
začněte se učit
NIE
Stała szybkości reakcji nie musi być liczbą bezwymiarową.
začněte se učit
TAK
Stała szybkości reakcji jest proporcjonalna do T.
začněte se učit
NIE
Logarytm stałej szybkości reakcji jest proporcjonalny do T.
začněte se učit
NIE
Stała szybkości reakcji odwrotnej jest odwrotnością stałej szybkości danej reakcji.
začněte se učit
NIE
Stałej szybkości reakcji odwrotnej nie da się obliczyć znając tylko stałą szybkości danej reakcji
začněte se učit
TAK.
Szybkość reakcji A+B=C jest zawsze równa k[A][B]
začněte se učit
NIE
Szybkość reakcji A+B=C nie musi być równa k[A][B]
začněte se učit
TAK
Szybkość reakcji A+B=C może być równa k[A]
začněte se učit
TAK
Szybkość reakcji A+B=C nie może być równa k[A].
začněte se učit
NIE
Sumaryczna szybkość reakcji A →B→C jest równa sumie szybkości reakcji pierwszej i drugiej.
začněte se učit
NIE
Sumaryczna szybkość reakcji A →B→C jest równa iloczynowi szybkości reakcji pierwszej i drugiej.
začněte se učit
NIE
Szybkość reakcji mierzymy w mol dm 3s 1
začněte se učit
TAK
Reakcja, której szybkość nie zależy od stężenia reagentów jest zerowego rzędu.
začněte se učit
TAK
Jeżeli reakcja A+B→C jest pierwszego rzędu to jej szybkość = k[A][B]
začněte se učit
NIE
Szybkość reakcji pierwszego rzędu może być równa k ([A][B]) 1/2
začněte se učit
TAK
Szybkość reakcji A+B→C nie może być równa k[A]2
začněte se učit
NIE
Reakcje trzeciego rzędu są rzadkie, a reakcje czwartego rzędu lub wyższego nie występują.
začněte se učit
TAK
Katalizator danej reakcji jest inhibitorem reakcji odwrotnej.
začněte se učit
NIE
Katalizator danej reakcji jest często katalizatorem reakcji odwrotnej.
začněte se učit
TAK
Enzymy są przykładem katalizatorów.
začněte se učit
TAK
Zatrucia katalizatora występują głównie w katalizie homogenicznej.
začněte se učit
NIE
Katalizator nie bierze udziału w reakcji.
začněte se učit
NIE
Kataliza heterogeniczna jest zbyt kosztowna, aby ją stosować w praktyce.
začněte se učit
NIE
Kataliza heterogeniczna stosowana jest do produkcji amoniaku na skalę przemysłową.
začněte se učit
TAK
Złoto katalizuje wszystkie reakcje.
začněte se učit
NIE
Katalizator bierze udział w reakcji, ale nie wchodzi w skład produktów.
začněte se učit
TAK
Szybkość reakcji można zwiększyć naświetlając substraty promieniowaniem o ściśle określonej długości fali.
začněte se učit
TAK
Utleniacz oddaje elektrony.
začněte se učit
NIE
Utleniacz przyjmuje elektrony.
začněte se učit
TAK
Utleniacz zwiększa swój stopień utlenienia.
začněte se učit
NIE
Utleniacz zmniejsza swój stopień utlenienia.
začněte se učit
TAK
Reduktor zmniejsza swój stopień utlenienia.
začněte se učit
NIE
Reduktor zwiększa swój stopień utlenienia.
začněte se učit
TAK
Reduktor oddaje elektrony.
začněte se učit
TAK
Reduktor przyjmuje elektrony.
začněte se učit
NIE
Wszystkie pierwiastki w stanie wolnym są reduktorami.
začněte se učit
NIE
Wszystkie pierwiastki w stanie wolnym mają stopień utlenienia zero.
začněte se učit
TAK
Tlen jest zawsze utleniaczem.
začněte se učit
NIE
Woda utleniona może być utleniaczem lub reduktorem.
začněte se učit
TAK
Jeżeli zachodzi reakcja utleniania, to musi równocześnie zachodzić redukcja.
začněte se učit
TAK
Jeżeli zachodzi reakcja utleniania, to nie może równocześnie zachodzić redukcja.
začněte se učit
NIE
Typowe metale są reduktorami.
začněte se učit
TAK
Typowe metale są utleniaczami.
začněte se učit
NIE
Fluor w związkach ma zawsze stopień utlenienia –1.
začněte se učit
TAK
Tlen w związkach ma zawsze stopień utlenienia –2.
začněte se učit
NIE
Wodór w związkach ma zawsze stopień utlenienia +1.
začněte se učit
NIE
Wodór w związkach z niemetalami ma stopień utlenienia +1.
začněte se učit
TAK
Kwasy nieutleniające nie roztwarzają metali.
začněte se učit
NIE
Kwasy nieutleniające nie roztwarzają metali szlachetnych.
začněte se učit
TAK
Kwasy utleniające w reakcjach z metalami wydzielają wodór jako jedyny produkt gazowy.
začněte se učit
NIE
Kwasy utleniające w reakcjach z metalami wydzielają inne produkty gazowe niż wodór.
začněte se učit
TAK
Metale szlachetne są silnymi utleniaczami.
začněte se učit
NIE
Kationy metali szlachetnych są silnymi utleniaczami.
začněte se učit
TAK
Chrom (VI) i mangan (VII) w środowisku kwaśnym są utleniaczami.
začněte se učit
TAK
Jon chromianowy (III) w środowisku zasadowym jest silnym utleniaczem.
začněte se učit
NIE
W reakcji NH4+ + NO2 = H2O + N2 azot jest równocześnie utleniaczem i reduktorem.
začněte se učit
TAK
W reakcji H2O2= H2O + ½ O2 wodór zmienia swój stopień utlenienia.
začněte se učit
NIE
Elektroliza zachodzi pod wpływem prądu.
začněte se učit
TAK
Elektroliza zachodzi samorzutnie pod wpływem rozpuszczalnika.
začněte se učit
NIE
Dysocjacja elektrolityczna zachodzi samorzutnie pod wpływem rozpuszczalnika.
začněte se učit
TAK
Dysocjacja elektrolityczna zachodzi pod wpływem prądu.
začněte se učit
NIE
Na anodzie zachodzi utlenianie.
začněte se učit
TAK
Na anodzie zachodzi redukcja.
začněte se učit
NIE
Na katodzie zachodzi redukcja.
začněte se učit
TAK
Na katodzie zachodzi utlenianie.
začněte se učit
NIE
W ogniwie stężeniowym katodą jest półogniwo o wyższym stężeniu.
začněte se učit
TAK
W ogniwie stężeniowym katodą jest półogniwo o niższym stężeniu.
začněte se učit
NIE
W ogniwie złożonym z dwóch elektrod normalnych anodą jest metal o wyższym potencjale normalnym.
začněte se učit
NIE
W ogniwie złożonym z dwóch elektrod normalnych anodą jest metal o niższym potencjale normalnym.
začněte se učit
TAK
Potencjał elektrody chlorosrebrowej jest tym wyższy im wyższe stężenie KCl.
začněte se učit
NIE
Potencjał elektrody chlorosrebrowej jest tym niższy im wyższe stężenie KCl.
začněte se učit
TAK
Ogniwa stężeniowe mają szerokie zastosowanie praktyczne.
začněte se učit
NIE
Okno elektrochemiczne wody ma szerokość 1,23 V.
začněte se učit
TAK
W akumulatorze ołowiowym wykorzystuje się duże nadnapięcie wydzielania wodoru na ołowiu.
začněte se učit
TAK
W akumulatorze ołowiowym gęstość elektrolitu rośnie w miarę rozładowania.
začněte se učit
NIE
W akumulatorze ołowiowym gęstość elektrolitu maleje w miarę rozładowania.
začněte se učit
TAK
Akumulator ołowiowy ma stałą SEM niezależnie od stopnia naładowania.
začněte se učit
NIE
W akumulatorze ołowiowym SEM spada w miarę rozładowania.
začněte se učit
TAK
PbO2 + Pb + 2H2SO4→2PbSO4+ 2H2O to sumaryczna reakcja zachodząca przy ładowaniu
začněte se učit
NIE.
PbO2 + Pb + 2H2SO4→2PbSO4+ 2H2O to sumaryczna reakcja zachodząca przy rozładowaniu.
začněte se učit
TAK
E=E0+ 59mV * log[Cu2+] – tylko w temperaturze 25°C.
začněte se učit
NIE
E=E0+ 59mV * log[Cu2+] – w dowolnej temperaturze.
začněte se učit
NIE
E=E0 + 59mV * log[Ag+] – tylko w temperaturze 25°C.
začněte se učit
TAK
E=E0 + 59mV * ln[Ag+] – tylko w temperaturze 25°C.
začněte se učit
NIE
Wysoki potencjał normalny oznacza, że mamy do czynienia z silnym utleniaczem i słabym reduktorem.
začněte se učit
TAK
Niski potencjał normalny oznacza, że mamy do czynienia ze słabym utleniaczem i silnym reduktorem.
začněte se učit
TAK
Potencjał normalny jest równy energii Gibbsa reakcji redukcji.
začněte se učit
NIE
Prężność pary nad małą kroplą jest większa niż nad płaską powierzchnią.
začněte se učit
TAK
Prężność pary nad małą kroplą jest mniejsza niż nad płaską powierzchnią.
začněte se učit
NIE
Rozpuszczalność małych kryształów jest większa niż dużych.
začněte se učit
TAK
Rozpuszczalność małych kryształów jest mniejsza niż dużych.
začněte se učit
NIE
Poziom cieczy w kapilarze jest wyższy niż w naczyniu, do którego ją zanurzono.
začněte se učit
NIE
Poziom cieczy w kapilarze jest niższy niż w naczyniu, do którego ją zanurzono.
začněte se učit
NIE
Substancje zwiększające napięcie powierzchniowe wykazują ujemną adsorpcję.
začněte se učit
TAK
Substancje zmniejszające napięcie powierzchniowe wykazują dodatnią adsorpcję.
začněte se učit
TAK
Mydła tworzą z jonami Ca2+ trudno rozpuszczalny osad.
začněte se učit
TAK
Dla kropli o promieniu >10 10 m zmiana prężności pary spowodowana krzywizną jest nieznaczna.
začněte se učit
NIE
Dla kropli o promieniu >10 7 m zmiana prężności pary spowodowana krzywizną jest nieznaczna.
=
začněte se učit
TAK
Napięcie powierzchniowe to siła działająca na jednostkę powierzchni.
začněte se učit
NIE
Napięcie powierzchniowe to siła działająca na jednostkę długości.
začněte se učit
TAK
Napięcie powierzchniowe to energia przypadająca na jednostkę długości.
začněte se učit
NIE
Koloidalny AgI ulega samorzutnie agregacji.
začněte se učit
TAK
Koloidalny AgI nie ulega samorzutnie agregacji.
začněte se učit
NIE
Koagulacja koloidów liofobowych jest szybka, gdy potencjał elektrokinetyczny jest wysoki.
začněte se učit
NIE
Koagulacja koloidów liofobowych jest powolna, gdy potencjał elektrokinetyczny jest wysoki.
začněte se učit
TAK
Roztwory koloidalne są nieprzezroczyste.
začněte se učit
NIE
Roztwory koloidalne mogą być przezroczyste.
začněte se učit
TAK
Efekt Tyndalla pozwala odróżnić roztwór rzeczywisty od koloidu.
začněte se učit
TAK
Efekt Tyndalla pozwala odróżnić koloidy liofilowe od liofobowych.
začněte se učit
NIE
W micelach łańcuchy węglowodorowe skierowane są na zewnątrz.
začněte se učit
NIE
W micelach łańcuchy węglowodorowe skierowane są do wewnątrz.
začněte se učit
TAK
Maksimum elektrokapilarne rtęci odpowiada zerowemu ładunkowi powierzchni.
začněte se učit
TAK
Maksimum elektrokapilarne rtęci odpowiada maksymalnemu ładunkowi powierzchni.
začněte se učit
NIE
Maksimum elektrokapilarne rtęci odpowiada maksimum napięcia powierzchniowego.
začněte se učit
TAK
Potencjał maksimum elektrokapilarnego rtęci nie zależy od rodzaju elektrolitu.
začněte se učit
NIE
Potencjał maksimum elektrokapilarnego rtęci zależy od rodzaju elektrolitu.
začněte se učit
TAK
Środki powierzchniowo czynne to estry gliceryny i wyższych kwasów tłuszczowych.
začněte se učit
NIE
Pomiar pH za pomocą elektrody wodorowej jest dokładny, ale niezbyt praktyczny.
začněte se učit
TAK
Pomiar pH za pomocą elektrody wodorowej jest praktyczny, ale niezbyt dokładny.
začněte se učit
NIE
Pomiar pH za pomocą papierków wskaźnikowych jest praktyczny, ale niezbyt dokładny.
začněte se učit
TAK
Pomiar pH za pomocą papierków wskaźnikowych jest dokładny, ale niezbyt praktyczny.
začněte se učit
NIE
Potencjał elektrody szklanej jest liniową funkcją pH.
začněte se učit
TAK
Logarytm potencjału elektrody szklanej jest liniową funkcją pH.
začněte se učit
NIE
pH roztworu NaOH o stężeniu 10 5 mol/dm³ ≈9
začněte se učit
TAK
pH roztworu NaOH o stężeniu 10 5 mol/dm³ ≈5.
začněte se učit
NIE
pH roztworu kwasu octowego o stężeniu 10 8 mol/dm³<7.
začněte se učit
TAK
pH roztworu kwasu octowego o stężeniu 10 8 mol/dm³>7.
začněte se učit
NIE
pH roztworu amoniaku o stężeniu 10 8 mol/dm³>7.
začněte se učit
TAK
pH roztworu amoniaku o stężeniu 10 8 mol/dm³<7.
začněte se učit
NIE
pH roztworu kwasu rośnie w miarę rozcieńczania.
začněte se učit
TAK
pH roztworu zasady rośnie w miarę rozcieńczania.
začněte se učit
NIE
pH roztworu kwasu maleje w miarę rozcieńczania.
začněte se učit
NIE
pH roztworu zasady maleje w miarę rozcieńczania.
začněte se učit
TAK
pH roztworu NaCl rośnie w miarę rozcieńczania.
začněte se učit
NIE
pH roztworu NaCl nie zmienia się przy rozcieńczaniu.
začněte se učit
TAK
pH roztworu NaCN nie zmienia się przy rozcieńczaniu.
začněte se učit
NIE
pH roztworu NaCN maleje przy rozcieńczaniu.
začněte se učit
TAK
pH roztworu NH4Cl maleje przy rozcieńczaniu.
začněte se učit
NIE
pH roztworu NH4Cl rośnie przy rozcieńczaniu.
začněte se učit
TAK
Dodajemy NaOH do roztworu HCl. pH rośnie najpierw powoli, potem szybko, potem znów powoli.
začněte se učit
TAK
Dodajemy NaOH do roztworu kwasu octowego. pH rośnie najpierw powoli, potem szybko, potem znów powoli.
začněte se učit
NIE
Dodajemy NaOH do roztworu kwasu octowego. pH rośnie, potem jest prawie stałe, potem znów rośnie.
začněte se učit
TAK
Dodajemy NaOH do roztworu HCl. pH rośnie, potem jest prawie stałe, potem znów rośnie.
začněte se učit
NIE
Zmieszano roztwory o pH 2 i o pH 3 w stosunku 1:1. pH otrzymanego roztworu wynosi ok. 5.
začněte se učit
NIE
Zmieszano roztwory o pH 2 i o pH 3 w stosunku 1:1. pH otrzymanego roztworu <3.
začněte se učit
TAK
Stężenie jonów OH w 1 molowym HCl wynosi ok. 10 7 mol/dm³.
začněte se učit
NIE
Stężenie jonów OH w 1 molowym HCl wynosi ok. 10 14 mol/dm³.
začněte se učit
TAK
Dodatek mocnego kwasu nie wpływa na stałą dysocjacji słabego kwasu.
začněte se učit
TAK
Dodatek mocnego kwasu nie wpływa na stopień dysocjacji słabego kwasu.
začněte se učit
NIE
Dodatek mocnego kwasu zmniejsza stopień dysocjacji słabego kwasu.
začněte se učit
TAK
Dodatek mocnego kwasu zmniejsza stałą dysocjacji słabego kwasu.
začněte se učit
NIE
Dodatek octanu sodowego zmniejsza stopień dysocjacji kwasu octowego.
začněte se učit
TAK
Dodatek octanu sodowego zwiększa stopień dysocjacji kwasu octowego.
začněte se učit
NIE
Dodatek chlorku amonu zwiększa stopień dysocjacji amoniaku.
začněte se učit
NIE
Dodatek chlorku amonu zmniejsza stopień dysocjacji amoniaku.
začněte se učit
TAK
Wyrażenie =(K/c)1/2 jest prawdziwe, gdy c>>K.
začněte se učit
TAK
Wyrażenie =(K/c)1/2 jest prawdziwe dla roztworów rozcieńczonych.
začněte se učit
NIE
AgCl roztwarza się w amoniaku, ponieważ amoniak ulega hydrolizie.
začněte se učit
NIE
AgCl roztwarza się w amoniaku, ponieważ Ag tworzy trwały kompleks z NH3.
začněte se učit
TAK
W roztworze K3[Fe(CN)6] stężenie jonów CN¯ jest dwa razy wyższe niż stężenie jonów K+.
začněte se učit
NIE
W roztworze K3[Fe(CN)6] stężenie jonów CN¯ jest tysiące razy niższe niż stężenie jonów K+.
začněte se učit
TAK
W roztworze K3[Fe(CN)6] stężenie jonów Fe3+ jest 3 razy niższe niż stężenie jonów K+.
začněte se učit
NIE
W roztworze K3[Fe(CN)6] stężenie jonów Fe3+ jest tysiące razy niższe niż stężenie jonów K+.
začněte se učit
TAK
Dodając KOH do roztworu K3[Fe(CN)6] otrzymujemy osad Fe (OH)3.
začněte se učit
NIE
Dodając KOH do roztworu K3[Fe(CN)6] nie otrzymamy żadnego osadu.
začněte se učit
TAK
Złoto łatwo przechodzi do roztworu w obecności cyjanków, ponieważ powstaje trwały kompleks.
začněte se učit
TAK
Złoto łatwo przechodzi do roztworu w obecności cyjanków, ponieważ cyjanki są silnymi utleniaczami.
začněte se učit
NIE
W związkach kompleksowych często występuje izomeria.
začněte se učit
TAK
Liczba koordynacyjna jonu centralnego jest zawsze równa jego wartościowości.
začněte se učit
NIE
Liczba koordynacyjna jest charakterystyczna dla danego jonu centralnego.
začněte se učit
TAK
Liczba koordynacyjna jest charakterystyczna dla danego ligandu.
začněte se učit
NIE
Kompleksy chelatowe są nierozpuszczalne w wodzie.
začněte se učit
NIE
W kompleksach chelatowych jon centralny i ligandy występują zawsze w stosunku molowym 1:1.
začněte se učit
NIE
EDTA jest przykładem związku organicznego tworzącego kompleksy chelatowe z wieloma metalami.
začněte se učit
TAK
Metale grup 3 12 wykazują większą skłonność do tworzenia związków kompleksowych niż metale grup 1 i 2.
začněte se učit
TAK
Ligandy mogą być anionami lub obojętnymi cząsteczkami posiadającymi niewiążące pary elektronowe.
začněte se učit
TAK
Związki kompleksowe występują tylko w roztworach
začněte se učit
NIE
Ni na Fe to przykład powłoki katodowej.
začněte se učit
TAK
Ni na Fe to przykład powłoki anodowej.
začněte se učit
NIE
Zn na Fe to przykład powłoki anodowej.
začněte se učit
TAK
Zn na Fe to przykład powłoki katodowej.
začněte se učit
NIE
Powłoki katodowe chronią żelazo przed korozją tylko, gdy są szczelne.
začněte se učit
TAK
Powłoki anodowe chronią żelazo przed korozją tylko, gdy są szczelne.
začněte se učit
NIE
Ochrona katodowa może być stosowana dla wszystkich metali.
začněte se učit
TAK
Ochrona anodowa może być stosowana dla wszystkich metali.
začněte se učit
NIE
Ochrona anodowa może być stosowana tylko dla metali ulegających pasywacji.
začněte se učit
TAK
Ochrona katodowa może być stosowana tylko dla metali ulegających pasywacji.
začněte se učit
NIE
Cu i Fe to przykłady metali, które swoją odporność na korozję zawdzięczają głównie pasywacji.
začněte se učit
NIE
Al i Ti to przykłady metali, które swoją odporność na korozję zawdzięczają głównie pasywacji.
začněte se učit
TAK
Al i Zn to przykłady metali, które wytrzymują kontakt z wilgotnym środowiskiem bez względu na pH.
začněte se učit
NIE
Sn i Ti to przykłady metali, które wytrzymują kontakt z wilgotnym środowiskiem bez względu na pH.
začněte se učit
TAK
Stalowy kocioł połączono z anodą magnezową to przykład ochorny katodowej
začněte se učit
TAK
Stalowy kocioł połączono z anodą magnezową to przykład ochrony anodowej
začněte se učit
NIE
Praktyczna odporność na korozję zależy od miejsca w szeregu napięciowym metali bez wyjątków.
začněte se učit
NIE
Praktyczna odporność na korozję zależy od miejsca w szeregu napięciowym metali z wieloma wyjątkami.
začněte se učit
TAK
Fakt, że reakcja utleniania i redukcji zachodzi w różnych obszarach sprzyja korozji.
začněte se učit
TAK
Fakt, że reakcja utleniania i redukcji zachodzi w różnych obszarach nie sprzyja korozji.
začněte se učit
NIE
Im bardziej szlachetny metal powłoki tym skuteczniej chroni przed korozją.
začněte se učit
NIE
Metale, których potencjały normalne są dostatecznie niskie mogą reagować z wodą z wydzieleniem wodoru.
začněte se učit
TAK
W tzw. ogniwach niejednakowego napowietrzania korozja zachodzi w obszarze o dobrym dostępie tlenu.
začněte se učit
NIE
W tzw. ogniwach niejednakowego napowietrzania korozja zachodzi w obszarze o złym dostępie tlenu.
začněte se učit
TAK
W obszarach anodowych zachodzi reakcja Fe = Fe 2++2e
začněte se učit
TAK
W obszarach katodowych zachodzi reakcja Fe = Fe 2++2e
začněte se učit
NIE
W obszarach katodowych zachodzi reakcja ½ O2+ H2O+2e= 2OH
začněte se učit
TAK
W obszarach anodowych zachodzi reakcja ½ O2+ H2O+2e= 2OH
začněte se učit
NIE
Farba stosowana do ochrony przed korozją powinna być dobrym przewodnikiem prądu.
začněte se učit
NIE
Farba stosowana do ochrony przed korozją powinna być dobrym izolatorem prądu.
začněte se učit
TAK

Chcete-li přidat komentář, musíte se přihlásit.