Grecja Terminologia

Attyka

Attyka - górny element konstrukcyjny budynku - zwieńczenie elewacji osłaniające dach. Attyka może przybierać różne formy - od prostej ścianki czy muru, aż po dekoracyjne formy. Jej podstawową funkcją jest dekoracja.

Tympanon

Wewnętrzne trójkątne pole pomiędzy gzymsami frontonu, gładkie lub wypełnione rzeźbą

Portyk

Część budynku na planie prostokąta z jednym lub kilkoma rzędami kolumn, które wspierają dach, otwarta co najmniej z jednej strony

Belkowanie

Jest to najwyższa część w porządku architektonicznym, która leży na kolumnach (pilastrach i innych pionowych nośnych elementach)

Kolumna

Podpora architektoniczna, która ma przekrój okrągły, pełni funkcje konstrukcyjną i dekoracyjną

Pilaster

Płaski filar przyścienny pełniący funkcję dekoracyjną i konstrukcyjną

Kolumnada

Rząd (lub kilka rzędów) kolumn połączonych ze sobą belkowaniem lub łukami arkadowymi

Maluzoleum

Rozbudowany grobowiec, bryła mauzoleum to często monumentalna, odrębna budowla z bogatym wystrojem architektonicznym

Chryzelefantyna

Technika rzeźbiarska w starożytności, która wykorzystywała kość słoniową i złoto oraz inne drogie materiały

Karityda

Podpora architektoniczna w kształcie postaci kobiecej, dźwigającej na głowie element architektoniczny budowli

Kontrapost

Sposób przedstawienia postaci tak, aby ciężar ciała spoczywał na jednej nodze i na zrównoważeniu tej postawy lekkim wygięciem tułowia i ramienia w stronę odwrotną

Kora

Typ greckiego posągu kobiecego, wyobrażający stojącą dziewczynę w długich szatach, kobieta ubrana

Kuros

Typ posągu przedstawiający nagiego młodego mężczyznę, często z falowanymi włosami

Styl Geometryczny

Styl dekoracji ceramiki, który charakteryzuje się powtarzającymi się wzorami geometrycznymi

Styl orientalizujący

Powstał pod wpływem sztuki Bliskiego Wschodu, motywy zwierząt na ceramice

Styl czarnofigurowy

Technika ta polegała na użyciu firnisu. Artysta malował nim postaci i przedmioty. Przy odpowiednim wypalaniu firnis nabierał czarnego koloru, podczas gdy reszta naczynia - czerwonego

Styl czerwonofigurowy

Dzięki odpowiedniemu wypalaniu uzyskiwano czerwone postaci na czarnym tle. Technika ta była łatwiejsza i dawała lepsze efekty artystyczne niż styl czarnofigurowy

Teatr Grecki

Elementy

Porządek Joński

Kolumny jońskie były wyższe i węższe niż doryckie, z ozdobną bazą i spiralnymi wolutami na głowicy

Porządek Dorycki

Prosty, surowy, oszczędny w zrobieniach

Porządek Koryncki

Charakteryzował się wysokim i bardzo smukłym trzonem kolumn, ozdobną bazą i głowicą udekorowaną liśćmi akantu z wolutami powyżej

Porządek Toskański

Uważany jest za lokalną odmianę porządku doryckiego. W porównaniu z pierwowzorem charakteryzuje się bardziej uproszczonymi, surowymi formami. Kolumny mają gładką powierzchnię

Styl Kompozytowy

Łączył elementy porządku jońskiego i korynckiego. Kolumna stoi na piedestale. Górna część głowicy uformowana jest z ustawionych na przekątnych wolut zaczerpniętych z porządku jońskiego, poniżej koszyk z liści akantu