sztuka baroku i rokoka

sklepienie zwierciadlane

E N T R E C O U R E T J A R D I

typ pałacu barokowego, ukształtowany we Francji w XVII w., główny budynek leżał na osi między dziedzińcem honorowym (cour d’honneur) a ogrodem znajdującym się na tyłach pałacu

tenebryzm

sposób ujęcia obrazu, polegający na użyciu ciemnej tonacji barwnej, w której postacie i przedmioty wydobyte są z mrocznego tła ostrym światłocieniem; stosowany był w malarstwie północnowłoskim 2 poł. XVI w. (maniera tenebrosa) i w malarstwie barokowym

luminizm

sposób kształtowania kompozycji malarskiej za pomocą gry światła, akcentowanie światłem pewnych partii obrazu

portret trumienny

charakterystyczny dla Polski typ portretu przedstawiający podobiznę zmarłego, popularny głównie w XVII i XVIII wieku (realizm, ujęcie popiersiowe)

snycerka

rzeźba w drewnie, dekoracyjne opracowanie powierzchni rzeźbiarskiej

malarstwo iluzjonistyczne

malarstwo ścienne, które przez mistrzowskie opracowanie różnych rodzajów perspektywy i skrótów perspektywicznych stara się przedstawić sufit/ścianę jako przestrzeń uciekającą w głąb, zupełnie otwartą lub ograniczoną ramami arch.

pastel

technika malarska posługująca się farbami uformowanymi w cienkie, miękkie pałeczki z pigmentów, kredy, gipsu i małej ilości spoiwa, mająca charakter pośredni między rysunkiem a malarstwem