trwałość

pojemnik hermetycznie zamknięty

w normalnych warunkach nieprzepuszczalny dla substancji stałych, cieczy, gazów. w przypadku wielokrotnego otwierania musi być zaprojektowany, by po zamknięciu był hermetyczny

pojemnik trwale zamknięty

przez stopienie materiału pojemnika z zabezpieczeniem gwarancyjnym- wyposażony w mechanizm ujawniajacy w sposób nieodwracalny czy pojemnik był otwierany

trwałość hydrolityczna

odporność na uwalnianie do wody rozpuszczalnych substancji min. w określonych warunkach kontaktu miedzy wodą a wewn. powierzchnią pojemnika. mat. szklany nie może uwalniać subst w ilościach wpływających na trwałość preparatu lub stwarzających ryzyko wystąpienia działania toksycznego

Trwałość preparatu

lek jest trwały, jeśli rozkład chem. subst. nie następuje w st. większym niż 10%

obowiązywalność granicy 10%:

• nie zwiększają toksyczności • nie wykazują działania drażniącego • produkty rozkładu są nietoksyczne • nie następują zmiany, które czynią preparat niezdatny do użytku • nie maja działania farmakologicznego

zabiegi zwiększające trwałość leku

1. wybór odp. formy subst. leczniczej 2. wybór procesu technologicznego 3. Dobór opakowania 4. warunki przechowywania, transportu

ochrona przed utlenieniem

1. obniżenie pH 2. izolacja od tlenu atmosferycznego 3. usunięcie katalizatorów utleniania 4. izolacja od światła i wilgoci 5. przechowywanie subst w postaci roztworów stężonych 6. dodatek przeciwutleniaczy 7. obniżenie temp. przechowywania

stabilizacja postaci leku:

1. powlekanie subst. leczniczej 2. suszenie 3. atmosfera beztlenowa w czasie procesu technologicznego 4. homogenizacja emulsji 5. wyjaławianie 6. dodatek stabilizatorów: Emulgatory, subst. zwiększające lepkość, przeciwutleniacze, zw. kompleksujace, bufory, środki przeciwbakteryjne

Badania właściwości fizycznych

• płynne: barwa, klarowność, pH • stale: czas rozpadu, szybkość rozpuszczania, wielkość cząstek, stopień zdyspergowania

zmiany zachodzące w postaci leku

1. procesy fizyczne 2. parowanie wody, 3. pochłanianie wilgoci 4. absorpcja co2 5. utrata składników lotnych- ol. eteryczne, nitrogliceryna 6. sublimacja- mentol, kamfora 7. absorpcja składników subst. leczniczej na substancji pomocniczej 8. zmiana konsystencji w maściach, czopkach 9. zmiana stopnia rozproszenia w emulsjach 10. sedymentacja w zawiesinach 11. zmiana barwy 12. powstanie osadów w roztworach nasyconych, koloidalnych

charakter zmian zachodzących w postaci leku pod wpływem wody

1. pochłanianie wilgoci przez subst. higroskopijne 2. trwałe wiązanie wody, powstanie hydratów- CaCl2 3. reakcja chemiczna z woda CaO 4. adsorpcja wody na powierzchni – żel krzemionkowy, C aktywny

zmiany w jakości preparatu:

1. wytrzymałości mechanicznej preparatu 2. czasu rozpadu tabletek 3. szybkości rozpuszczania substleczniczej 4. stopnia rozdrobnienia 5. odczynu 6. wyglądu

Badania właściwości fizycznych

1. płynne: barwa, klarowność, pH 2. stale: czas rozpadu, szybkość rozpuszczania, wielkość cząstek, stopień zdyspergowania

badanie trwałości

1. samej subst. leczniczej 2. po ustaleniu składu postaci leku 3. na etapie próbnej postaci leku 4. na etapie produkcji właściwej 5. badanie długoterminowe gotowego preparatu

metody badania trwałości

1. tradycyjną próba półki 2. przyspieszonego starzenia: dobór metody ilościowego oznaczania, znajomość kinetyki reakcji 3. Buforowanie roztworów: rodzaj buforu, stężenie, siłą jonowa 4. test przyspieszonego starzenia - t. 40, 75%wigotnosci -6miesiecy, 5. pośrednie - t30, 65%RH 6. Długoterminowe25, 60%, 12miesiecy,