wzmacniacz operacyjny

wzmacniacze operacyjne

Są to układy wzmacniające napięcie, które są przystosowane do współpracy z zewnętrznymi elementami realizującymi sprzężenie zwrotne, takimi jak rezystory i kondensatory.

Teoretyczny wzmacniacz operacyjny jest urządzeniem TRÓJZACISKOWYM, który posiada:  dwa wejścia o WYSOKIEJ impedancji:

Jedno z nich jest nazywane [wejściem odwracającym] (inverting input) i oznacza się je symbolem minusa (–), Drugie z nich to [wejście nieodwracające] (non-inverting input), zaznaczone symbolem plusa (+)

Trzeci zacisk reprezentuje

[wyjście wzmacniacza operacyjnego]. Może z niego wypływać prąd, jak i do niego wpływać.

Jeżeli układ pracuje liniowo, to napięcie panujące na tym wyjściu jest:

 różnicą napięć na wejściach Razy współczynnik wzmocnienia wzmacniacza.

NAPIĘCIE WYJŚCIOWE wzmacniacza jest PROPORCJONALNE

do RÓŻNICY napięć między jego wejściami

Właściwości wzmacniaczy operacyjnych:

 Bardzo duże wzmocnienie  Bardzo szerokie pasmo przenoszonych częstotliwości (do 100 GHz)  Bardzo wysoka impedancja wejściowa  Niska impedancja wyjściowa  Brak zniekształceń i wprowadzanych szumów  Nie wrażliwe na wpływ temperatury

Parametry:

1) RÓŻNICOWE wzmocnienie napięciowe: stosunek zmiany napięcia wyjściowego do zmiany różnicowego napięcia wejściowego 2) SUMACYJNE wzmocnienie napięciowe: (j.w. tylko napięcia sumacyjnego)

Parametry:

3) rezystancja wyjściowa: rezystancja wyjścia przy obu sygnałach wejściowych = zero

Parametry:

4) maksymalny prąd wyjściowy: jest to maksymalny prąd jaki może przepływać przez wyjście wzmacniacza 5) pasmo pętli otwartej: pasmo przenoszenia wzmacniacza przy otwartej pętli sprzężenia zwrotnego

Zastosowanie:

 ograniczniki napięciowe  prostowniki liniowe  filtry aktywne  układy porównujące (komparatory)  generatory przebiegów prostokątnych, trójkątnych i sinusoidalnych  przetworniki analogowo-cyfrowe i cyfrowo-analogowe