otázka |
odpověď |
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
Czarna wdowa, 1959 (Calder)
|
|
|
začněte se učit
|
|
W 1923 rozpoczął naukę w Art Students League w Nowym Jorku. Swoją pierwszą rzeźbę wykonał w 1925 roku. Rok później stworzył kilka konstrukcji z drewna i drutu. Były to figurki zwierząt stanowiące zaczątek jego dzieła zatytułowanego Cyrk. szwajcarski rzeźbiarz i malarz. Uchodził za jednego z pionierów rzeźby modernistycznej na pograniczu ekspresjonizmu i surrealizmu.
|
|
|
začněte se učit
|
|
Postać krocząca, 1961 (Giacometti)
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
Pałac o 4 nad ranem, 1932 (Giacometti)
|
|
|
začněte se učit
|
|
Kobieta z poderżniętym gardłem, 1932 (Giacometti)
|
|
|
začněte se učit
|
|
Czarna głowa (portret Diego), 1955 (Giacometti)
|
|
|
začněte se učit
|
|
W kolejnych portretach sprowadzał kształt głowy do formy jajka, które stało się dla niego symbolem wszelkiego życia i myślą przewodnią wielu rzeźb. Świadczą o tym prace powstałe w latach 1911-1924 takie jak: Prometeusz, Nowo narodzony, Początek świata. rzeźbiarz rumuński, działający we Francji. Swoją twórczością zapoczątkował nurt organiczny w rzeźbie abstrakcyjnej, wpływając w znacznym stopniu na rozwój sztuk plastycznych.
|
|
|
začněte se učit
|
|
Księżna X, 1916 (Brancusi)
|
|
|
začněte se učit
|
|
Niekończąca się kolumna (Brancusi)
|
|
|
začněte se učit
|
|
Ptak, 1923, marmur, 144.1 x 16.5 cm (Brancusi)
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
Pocałunek, 1912 (Brancusi)
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
Nowonarodzony, 1915 (Brancusi)
|
|
|
začněte se učit
|
|
Artysta sformułował zasady tworzenia rzeźby abstrakcyjnej jako przemiany bezładnej bryły w kompozycję zachowującą ciągłość ze swoim otoczeniem powietrznym. Reprezentował kult szlachetnego autentycznego materiału (drewno, brąz, marmur). angielski rzeźbiarz, przedstawiciel abstrakcji organicznej, która w jego twórczości harmonijnie współistniała z kompozycją figuralną. W latach 30. jedną z najważniejszych postaci w sztuce angielskiej, a już w następnej dekadzie także światowej.
|
|
|
začněte se učit
|
|
Spoczywająca postać (Moore) (48.3 x 89 x 38 cm), Albright-Knox Art Gallery, Buffalo, 1935-36
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
Pomnik Energii Atomowej, 1964-65 22 (Moore)
|
|
|
začněte se učit
|
|
Podobnie jak Moore'a interesowały ją zagadnienia przestrzeni integralnej z rzeźbą (za sprawą drążonych w rzeźbie otworów) oraz podkreślanie w niej charakterystycznych cech materiału, z którego jest zrobiona. rzeźbiarka brytyjska, członek grup Abstraction-Création i Unit One. Razem z Henrym Moore'em byli pionierami brytyjskiej awangardy lat 30. i 40. XX wieku.
|
|
|
začněte se učit
|
|
Forma zagięta, 1956 (Barbara Hepworth)
|
|
|
začněte se učit
|
|
Zasłynął jako twórca ruchomych rzeźb-machin i instalacji. Dzięki nim jest uważany za przedstawiciela tzw. sztuki kinetycznej. szwajcarski malarz i rzeźbiarz. Większą część dorosłego życia spędził w Paryżu (gdzie zamieszkał w 1952) i był czołową postacią francuskiej awangardy lat 50. oraz 60. XX wieku. Należał do ruchu Nouveau réalisme (nowy realizm).
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
W pracach swych Hasior wykorzystywał przedmioty gotowe – „zużyte rekwizyty codzienności”, które kolekcjonował w swoim domu w Zakopanem. Uważany też za pioniera asamblażu w Polsce. polski artysta rzeźbiarz, malarz, scenograf, doctor honoris causa Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku(pośmiertnie), artysta związany z Podhalem. Jego twórczość nawiązuje do nowoczesnych prądów artystycznych(surrealizmu, rzeźby abstrakcyjnej, nowego realizmu
|
|
|
začněte se učit
|
|
Wyszywanie charakteru, 1974, assemblage, Muzeum Tatrzańskie, Zakopane
|
|
|
začněte se učit
|
|
Czarny krajobraz I – Dzieciom Zamojszczyzny, 1974, Muzeum Tatrzańskie, Zakopane
|
|
|
začněte se učit
|
|
Prometeusz (pomnik Ofiarom zbrodni hitlerowskich), 1964
|
|
|
začněte se učit
|
|
pecjalizowała się w tworzeniu dużych, figuralnych kompozycji przestrzennych w oparciu o tkaninę, z wykorzystaniem również innych materiałów, jak kamień, drewno i brąz – zwanych od jej nazwiska abakanami. polska rzeźbiarka, twórczyni tkaniny artystycznej, nauczycielka akademicka Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu (w latach 1965–1990), profesor wizytująca na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles (1984).
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
Ptaki wiadomości dobra i zła, 2008
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
. Rozgłos wokół pracy spowodował, że do Kozyry przylgnęło miano artystki kontrowersyjnej. Od tego czasu także większość kolejnych prac (Więzy krwi 1995, Olimpia 1996, Łaźnia żeńska 1997 i Łaźnia męska 1999) odbijała się szerokim echem w mediach. polska rzeźbiarka, artystka tworząca instalacje, fotografie, wideo. Jej pracą dyplomową była Piramida zwierząt. Cytując motyw z bajki Muzykanci z Bremy, Piramida miała traktować o uwikłaniu wszystkich ludzi w przemysłowy proceder zabijania zwierząt.
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
Początkowo tworzyła pełne ekspresji, uproszczone rzeźby figuralne. Od 1963 roku w Paryżu zaczęła stosować tworzywa sztuczne (poliester, poliuretan) wykonując odlewy własnego ciała, multiplikowane w barwnych żywicach syntetycznych. polska rzeźbiarka i graficzka. Pochodziła z rodziny żydowskich lekarzy. Podczas wojny była więziona w gettach w Pabianicach i Litzmannstadt oraz w niemieckich obozach koncentracyjnych. Po wyzwoleniu z obozu pojechała do Pragi.
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
Autoportret zwielokrotniony, 1965
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
Od 1964 doktor, od 1987 roku profesor zwyczajny, członek Polskiej Akademii Umiejętności. Od 2006 roku Członek Rady Programowej Fundacji Centrum Twórczości Narodowej. Specjalizuje się w zakresie rzeźby pomnikowej, sakralnej, studyjno-kameralnej. polski artysta rzeźbiarz, pedagog. W latach 1952–1958 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Od 1958 roku uczy rzeźby na ASP; w latach 1973–1976 był jej prorektorem, a w latach 1983-86 dziekanem.
|
|
|
začněte se učit
|
|
Pomnik Powstańców Śląskich w Katowicach, 1967
|
|
|
začněte se učit
|
|
(cykle Fedra według Racine’a 1971 - 1974, Płaszcz miłosiernego Samarytanina 1982 - 1983, Ofiarowanie 1992 - 1994); zajmuje się także krytyką artystyczną. W roku 1975 zorganizował głośną wystawę Romantyzm i romantyczność. polski malarz, rzeźbiarz i grafik. jeden z założycieli grupy „Wprost”. W swojej twórczości podejmuje wątki egzystencjalne, takie jak narodziny, miłość, samotność, śmierć
|
|
|
začněte se učit
|
|
Oczekiwanie (Jacek Waltoś)
|
|
|
začněte se učit
|
|
Mitoraj wyjechał z Polski od razu po studiach w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie studiował malarstwo u Tadeusza Kantora, do Paryża. Zaczynał tam jako malarz i grafik, miał wystawę w galerii La Hune w Dzielnicy Łacińskiej. polski rzeźbiarz, od 1968 tworzący poza granicami kraju (Francja, Włochy). Urodził się w 1944 w Oederan jako syn polskiej robotnicy przymusowej i francuskiego jeńca wojennego. Po zakończeniu wojny, powrócił z matką do Polski.
|
|
|
začněte se učit
|
|
Eros Spętany, 1991 (Igor Mitoraj)
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
W 1905 w restauracji Lijewskiego w Warszawie postrzelił śmiertelnie atakującego go malarza Wacława Pawliszaka, któremu wcześniej odmówił dania satysfakcji. Później został zwolniony z aresztu za kaucją w wysokości 2 tys. rubli. polski rzeźbiarz, malarz i pedagog. Budowniczy Polski Ludowej. Po studiach wyjechał do Warszawy, aby objąć stanowisko profesora rzeźby w Szkole Sztuk Plastycznych.
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
Kobiety brzemienne (1906)
|
|
|
začněte se učit
|
|
Pomnik powstańców śląskich, 1955
|
|
|
začněte se učit
|
|
Głowa Heleny Modrzejewskiej (cykl „Głowy Wawelskie”)
|
|
|
začněte se učit
|
|
W latach 60. tworzył geometryczne ażurowe rzeźby z metalu ustawiane w przestrzeni miejskiej. Były to rzeźby z zespawanych odpadków: haków, ostrzy, bagnetów, łańcuchów, części urządzeń, kompozycji abstrakcyjnych, m.in. „Okien”, „Rytmów”, „Żagli”. polski rzeźbiarz, autor m.in. pomnika Małego Powstańca w Warszawie (1983). Podczas wojny należał do konspiracyjnego Koła Miłośników Grafiki i Ekslibrisu wraz z m.in. Stefanem Mrożewskim i Anielą Cukier
|
|
|
začněte se učit
|
|
Kompozycja drogowskazowa (Jaruszkiewicz)
|
|
|
začněte se učit
|
|
w 1981 roku w Muzeum im. W. Lehmbrucka w Duisburgu, 1989 w Muzeum Bochum, w 1991 w Instytucie Kultury Polskiej w Pradze, w 1993 w Zachęcie w Warszawie, w Muzeum Rzeźby w Orońsku, w 1994 w Muzeum Rzeźby w Białymstoku, w 1999 w Galerii Studio w Warszawie. polski rzeźbiarz i pedagog, profesor zwyczajny i rektor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jest autorem 50 wystaw indywidualnych krajowych i zagranicznych, m. in
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|
začněte se učit
|
|
Głównym tematem rzeźb i kompozycji Bałki jest ludzkie ciało i towarzyszące mu "codzienne" przedmioty i substancje, a także związana z ciałem pamięć. W jego twórczości pojawiają się aluzje do przemijania, istotny jest też temat Holokaustu. – rzeźbiarz. Zajmuje się również rysunkiem, filmem eksperymentalnym i dźwiękiem. W latach 80. Bałka tworzył figuratywne rzeźby kojarzonych z nurtem neoekspresjonizmu.
|
|
|
začněte se učit
|
|
|
|
|